Τι κρίμα να μην είναι όλα στη ζωή φεστιβάλ. Τι κρίμα να μην είναι όλα στη ζωή μια φιέστα. Μια ανέξοδη -στην πράξη- αλλά τόσο έξυπνη επικοινωνιακά κίνηση υποστήριξης κοινοτήτων, οντοτήτων, μειονοτήτων υπαρκτών κατά το μάλλον ή ήττον. Άσε που φέρνει ψηφαλάκια. Πολλά ψηφαλάκια.

Είναι ανέξοδο να βάζεις υπό την αιγίδα σου το gay pride, είναι ανέξοδο να βάφεις τις διαβάσεις τριγύρω από το Σύνταγμα με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, είναι ανέξοδο να φωτίζεις τη Βουλή με τα χρώματα της υπερηφάνειας σε μια χώρα που μαστίζεται από τη φτώχεια -η οποία δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε στρέιτ, γκέι ή χοντροακτιβιστές, αλλά, μεταξύ μας, με τη φτώχεια ας ασχοληθεί ο Αλέξης.

(Είναι και πρακτικά ανέξοδο να υποστηρίζεις τις φιέστες, διότι οι οργανώσεις που πληρώνουν για όλες αυτές τις γιορτούλες είναι πολλές. Τι έχει να κάνει η Αυτοδιοίκηση; Να βάλει το μπάνερ, τα καλά της και να πάει να χορέψει στην παρέλαση.)

Η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, λοιπόν, κρέμασε ένα μπάνερ τόσο ψηλό όσο το κτίριο όπου στεγάζεται η Περιφέρεια Ατιικής και δήλωσε «Παρούσα» με όλη της τη θηλυκή φύση ως Περιφέρεια, ως γυναίκα, ως βουλευτής, ως περιφερειάρχης.

Σπουδαία δήλωση. Σπουδαία τα λάχανα.

Και ενώ για τη συμβολική κίνηση του φεστιβάλ υπερηφάνειας κατά των διακρίσεων η Περιφέρεια Αττικής εξέδωσε προσεκτικά γραμμένες ανακοινώσεις (παραθέτω: «Η Περιφέρεια Αττικής εφαρμόζει πλήρως την πολιτική της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου. Με τη θέσπιση της Χάρτας Δικαιωμάτων & Υποχρεώσεων Πολιτών το έτος 2016, η Περιφέρεια κατοχύρωσε το δικαίωμα της απαγόρευσης τέτοιων διακρίσεων από τις υπηρεσίες της και τις πολιτικές που εφαρμόζει»), για το κακό το χάλι της Μάνδρας και τις νέες πλημμύρες χθες και σήμερα, η ανακοίνωση της Περιφέρειας ανέφερε τα εξής, πέρα από το ότι κατηγορεί την κλιματική αλλαγή για τα 50 πλημμυρισμένα σπίτια και τους δρόμους - ποτάμια:

Τα έργα για την αντιπλημμυρική θωράκιση της Μάνδρας προχωράνε με ρυθμούς-ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα και βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τη σύμβαση με τον εργολάβο και την έναρξή τους.

Δηλαδή: Τα έργα δεν έχουν καν υπογραφεί εδώ και 8 μήνες από τότε που χάσαμε 24 ανθρώπους (γκέι, στρέιτ, έχει σημασία;..) αλλά προχωρούν με ρυθμούς-ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα!

Οι επικοινωνιολόγοι κοίταξαν καθόλου τι έγραφε αυτή η ανακοίνωση προτού την αμολήσουν στα ΜΜΕ ή είχαν να ασχοληθούν με κανένα φεστιβάλ street food ή καμία δράση χοντροακτιβιστών στο Γκάζι που θα ανέβαζε επικοινωνιακά την κυρία Δούρου;

Διότι αυτή η ανακοίνωση χλευάζει κατάμουτρα ζωντανούς και νεκρούς, ανθρώπους που είδαν τις περιουσίες τους να χάνονται, που ξεσπιτώθηκαν και πάλι μέσα σε λίγους μήνες. Ανθρώπους που πενθούν τους δικούς τους.

Τον Νοέμβριο του 2017, η Περιφέρεια και η κυβέρνηση, αφού έκαναν τις βόλτες τους έξω από τη Μάνδρα για ένα δεκάλεπτο, είχαν υποσχεθεί ότι θα έτρεχαν τις διαδικασίες, ότι θα υπερνικούσαν τη γραφειοκρατία, ότι θα έκαναν τα πάντα, προκειμένου να μην ξαναζήσει η περιοχή αυτόν τον εφιάλτη.

Από τότε μέχρι σήμερα, ουδείς τους πίεσε. Επίσης, από τότε μέχρι σήμερα, ούτε ένα δημοσίευμα, ούτε ένα οδοιπορικό δεν έκαναν οι κατά τα λοιπά πανταχού παρόντες δημοσιογράφοι, ούτε μία φορά δεν άκουσα -εγώ τουλάχιστον, διορθώστε με αν κάνω λάθος- τη λαλίστατη δήμαρχο της περιοχής να βγει και να καταγγείλλει το γεγονός ότι δεν έχει ξεκινήσει ούτε καν η υπογραφή των έργων που πρέπει να γίνουν.

Επειδή, όμως, οι αποζημιώσεις στους πληγέντες δόθηκαν σχετικά γρήγορα, το μεγάλο πλάνο των αντιπλημμυρικών έργων έμεινε στο βάθος των συρταριών. Και σήμερα η Περιφέρεια ανακοινώνει όλο υπερηφάνεια ότι έργα που δεν έχουν καν υπογραφεί, προχωρούν με τρομερούς ρυθμούς για τα ελληνικά δεδομένα.

Στις φιέστες, λοιπόν, παρούσα. Στις τραγωδίες, απούσα. Δεν πληρώνει τον επικοινωνιολόγο να φτιάξει μια ανακοίνωση της προκοπής, έστω.

Και εμείς οι πολίτες, ούτε μία διαμαρτυρία για τη Μάνδρα. Ούτε μία δράση για το δικαίωμα των πολιτών που πληρώνουν περίπου 40 φόρους για ένα ακίνητο να ζουν σε στεγνό σπίτι, προστατευμένο από τα ρέματα και τη δική τους ξεροκεφαλιά να μπαζώνουν για να χτίζουν το ιερό τους κεραμίδι.

Το καφέ της λάσπης, δε, δεν ταιριάζει ως φωτισμός στη Βουλή.

Γαλανιάδη Εύα