Απεβίωσε ο πολυβραβευμένος μας ποιητής Ηλίας Σιμόπουλος σε ηλικία 102 χρονών.

Ο  Ηλίας Σιμόπουλος γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1913 στον Κραμποβό (σήμερα Καστανοχώρι) Μεγαλόπολης.Τελείωσε την Νομική Σχολή, και το Γαλλικό Ινστιτούτο. Μιλάει Γαλλικά, Αγγλικά και Ρώσικα. Από μαθητής στο γυμνάσιο είχε αρχίσει να γράφει ποιήματα και κείμενά του δημοσιεύονταν στη «Διάπλαση των Παίδων», την «Παιδική Χαρά» και άλλα έντυπα. Στο διάστημα 1934 – 1936 ήταν Γραμματέας της Καλλιτεχνικής Επιτροπής στην «Ενωτική Συνομοσπονδία των Εργατών Ελλάδας» και σκηνοθέτης στο Εργατικό της Θέατρο.
Το 1946 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή. Μεσολάβησε ο Εμφύλιος Πόλεμος. Με το τέλος του, κυκλοφόρησε το 3ο ποιητικό έργο του και έγινε μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών το 1959, και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών το 1960. Διετέλεσε Πρόεδρος επί σειρά ετών και στα δυο Λογοτεχνικά Σωματεία.
Έχει δώσει σειρά διαλέξεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχει δημοσιεύσει πλήθος μελετήματα σ” ελληνικά και ξένα περιοδικά. Έχει πάρει μέρος και σε πολλά διεθνή συνέδρια. Βιβλία του μεταφράστηκαν και κυκλοφόρησαν σε Γαλλία, Ιταλία, Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Σουηδία, και ποιήματά του περιέχονται και σε πολλές ξένες ανθολογίες.
Πολλά από τα έργα του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες και ξένους συνθέτες.
Το 2011 η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο Δήμαρχος Μεγαλόπολης  Διονύσιος Παπαδόπουλος , αναφέρει σε μήνυμα του για τον θάνατο του Ηλία Σιμόπουλου:

Ο ποιητής Ηλίας Σιμόπουλος σημάδεψε με την παρουσία του επί πολλές δεκαετίες την λογοτεχνική και εν γένει την πνευματική ζωή του τόπου.

Ποιητής από του σημαντικότερους της μεταπολεμικής γενιάς,  εμβριθείς δοκιμιογράφος, δυναμικός αγωνιστής στους κοινωνικούς και πνευματικούς αγώνες, μας αφήνει πίσω παρακαταθήκη ένα σπουδαίο λογοτεχνικό έργο αλλά και ένα σπουδαίο πρότυπο πνευματικού ανδρός.

Ειδικότερα εμείς οι Μεγαλοπολίτες έχουμε ένα παραπάνω λόγο να τον τιμούμε και ως συμπατριώτη μας. Ο Ηλίας Σιμόπουλος που στις επόμενες ώρες θα τον δεχθεί το χώμα του αγαπημένου του Καστανοχωρίου, όπως συμβαίνει πάντα με όλους όσους αφήνουν πίσω τους σπουδαίο πνευματικό έργο, θα μείνει ζωντανός στην καρδιά και στο μυαλό και όσων τον γνώρισαν και όσων νεότερων στο μέλλον θα τον γνωρίσουν από τα βιβλία του.

Στους οικείους του , τα παιδιά και τα εγγόνια του εκφράζω τα βαθύτατα συλλυπητήρια μου.

Από το Καφενείο Μεγαλόπολης