Αναμνήσεις από την οδό Γρηγορίου Λαμπράκη στην Τρίπολη, 1900-1980… (pics)

Αναμνήσεις από την οδό Γρηγορίου Λαμπράκη στην Τρίπολη, 1900-1980… (pics)

Δεκέμβριος 16, 2018 - 13:01
0 σχόλια

Η οδός Γρηγορίου Λαμπράκη στην Τρίπολη πήρε το όνομά της από τον αθλητή, γιατρό και αγωνιστή της ειρήνης με καταγωγή από την Κερασίτσα Γρηγόρη Λαμπράκη. Πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους άνδρες που ανέδειξε η χώρα μας και είναι ελάχιστος φόρος τιμής η απόδοση του ονόματός του σε οδό της Τρίπολης. Προηγουμένως, ο δρόμος που θα περπατήσουμε νοερά στη σημερινή μας περιήγηση, λεγόταν Βασιλίσσης Όλγας.

Ο δρόμος ξεκινάει από την Πλατεία Κολοκοτρώνη, κατευθύνεται νότια, συναντάει τις γραμμές του τρένου και ενώνεται με την αρχή της Ε.Ο. Τρίπολης – Σπάρτης. Ήταν ένας δρόμος με πολλά καταστήματα διαφόρων επαγγελμάτων αλλά και πολλά ξενοδοχεία ακριβώς επειδή βρίσκεται κοντά στον σταθμό του τρένου.

Στην αρχή της οδού, στη δεξιά πλευρά του δρόμου, υπήρχε η οικία, στον άνω όροφο, και στο ισόγειο στεγαζόταν το κουρείο του Μηνά Τσαβδάρη (ενός από τους ιδρυτές του Αστέρα Τρίπολης).

Έπειτα από χρόνια στην οικία έμενε ο ακτινολόγος Διαμαντόπουλος.

Συνεχίζοντας την πορεία, κολλητά ήταν η οικία του συμβολαιογράφου Πούλου Λαμπρόπουλου. Δίπλα ακριβώς ήταν μια μεγάλη γκαραζόπορτα και εκεί ήταν η καροσερή του Γ. Καρύδη (κατασκεύαζε καρότσες). Κολλητά με γωνία την οδό Σπηλιοπούλου ήταν ένα μαρμαράδικο.

Απέναντι, γωνία με την οδό Σπηλιοπούλου, ήταν η οικία, το χάνι και το κρασοπουλειό του Ν. Μάμαλη. Έπειτα από το 1920 το μετέτρεψε σε εργαστήριο σαπωνοποιίας.

Στη συνέχεια ήταν ένα μονώροφο ακίνητο στον άνω όροφο η οικία του Κοκκίνη (οποίο πήρε προίκα ο Μιχάλης Τσουτσάνης), ενώ στο ισόγειο ήταν το μπακάλικό του. Για ένα φεγγάρι βρισκόταν εκεί  η αντιπροσωπεία αυτοκινήτων του Μαχαίρα. Στο συγκεκριμένο οίκημα μετά άνοιξε το κατάστημα χαλιών ο Κ. Παράσχος.

Αμέσως μετά, ήταν η ιδιοκτησία του Καμπηλαυκά (φαρμακέμπορος το επάγγελμα). Στο ισόγειο αρχικά ήταν χάνι, στη συνέχεια έγινε το ραφείο του Εδμόνδου Καραφωτιά. Κολλητά βρισκόταν ιδιοκτησία Δεκάζου η οποία ήρθε στην κατοχή του Λυμπερόπουλου (Μούσης), ο οποίος νυμφεύτηκε την κόρη του Δεκάζου. Στο συγκεκριμένο ακίνητο στο ισόγειο ήταν δύο μαγαζιά: το μπακάλικο του Ν. Ασσιούρα και το εστιατόριο του Παπαδόπουλου. Δίπλα ακριβώς γωνία με την οδό Μεταμορφώσεως ήταν το ζαχαροπλαστείο του Βασιλείου (Λάκη) Κατσαούνη.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της δεξιάς πλευράς της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την πλατεία Κολοκοτρώνη έως την οδό Μεταμορφώσεως.   

Ξεκινάμε την περιήγηση της  αριστερής πλευράς της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την πλατεία Κολοκοτρώνη έως την οδό Μεταμορφώσεως.

Στη γωνία ακριβώς ήταν το ωραίο νεοκλασικό με λευκό μάρμαρο ιδιοκτησίας Τρύφωνα Σωτηρόπουλου. Στον άνω όροφο ήταν η οικία του και στο ισόγειο στο ένα μέρος είχε στεγάσει το κορνιζοποιείο του και στο άλλο μέρος είχε στεγάσει το καφενείο του. Στο υπόγειο ηταν το εστιατόριο των Νίκου Γιαννούλη και Μιχάλη Καλιντέρη. Στο τέλος το κράτησε μόνος του ο Νίκος Γιαννούλης.

Κολλητά στο ίδιο ακίνητο του Φίλιππα στο άνω όροφο ήταν η οικία του και στο ισόγειο ήταν ένα μαγαζάκι, το μανάβικο του Γ. Σπαράγκη. Στο συγκεκριμένο μαγαζί είχε στεγάσει για λίγα χρόνια το κηροποιείο του ο Νικόλαος Μπίρης. Στο υπόγειο μάλιστα την εποχή της Κατοχής είχε στεγάσει το κατάστημα εδώδιμων αποικιακών ο Χρήστος Μήτσιας.

Αμέσως μετά ήταν η ιδιοκτησία των αφών Κωνσταντίνου και Παναγιώτη Χωματά με εδώδιμα αποικιακά. Μετά από χρόνια, όταν πέθανε ο Κωνσταντίνος, ο Παναγιώτης συνεργάστηκε με τον γαμπρό του Δ. Καρκαζή. Για λίγα χρόνια είχε δουλέψει ο Ιωάννης Χωματάς.  Κολλητά ήταν το ποδηλατάδικο του Αριστείδη Φαρφαρά.

Στη συνέχεια υπήρχε ένα μονώροφο οίκημα. Στον άνω όροφο ήταν η οικία του Μανιάτη (Ελληνοαμερικανός) και στο ισόγειο είχε στεγάσει ο Πατεράκος το οδοντιατρείο του. Δίπλα ακριβώς βρισκόταν  η οικία του Γ. Τροχαλιά και το παντοπωλείο του Αλιμήση το οποίο διαδέχτηκε το μανάβικο του Γκόνου. Κολλητά ήταν μια αλάνα μεγάλη η οποία ήταν μέσα το μαρμαράδικο του Βλάμη.

Αμέσως μετά ήταν μια μεγάλη αυλή με ένα μικρό σπίτι στο βάθος. Στο μέρος αυτό αρχικά είχε στεγαστεί το ποδηλατάδικο του Ν. Κουλαρμάνη.

Επόμενο οίκημα ήταν μια σούδα με ένα μικρό σπίτι, όπου στο ισόγειο ήταν το χαμουροποιείο του Ν. Ασσιούρα και δίπλα  το τσαγκάρικο του Γ. Σαμπράκου. Έπειτα το άλλαξε το κατάστημα και έκανε γραφείο κηδειών.

Στη συνέχεια, γωνία με την οδό Μεταμορφώσεως, ήταν ένα μονώροφο οίκημα. Στον άνω όροφο ήταν η οικία του Γ. Γκότση και στο ισόγειο είχε στεγάσει του μανάβικό του. Μετά από χρόνια ήρθε στα χέρια των αφών Σπυρόπουλων οι οποίοι άνοιξαν στο ίδιο μέρος πάλι μανάβικο.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της αριστερής πλευράς του δρόμου από την πλατεία Κολοκοτρώνη έως την οδό Μεταμορφώσεως.

Ξεκινάμε την περιήγηση της δεξιάς πλευράς της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Μεταμορφώσεως έως την οδό Αύγης.

Στη γωνία ακριβώς συναντάμε ένα μονώροφο οίκημα ιδιοκτησίας του Β.  Αθανασόπουλου (Μπέντερης) ταξιτζή το επάγγελμα. Στο ισόγειο ήταν το καφενείο του Νίκου Ρηγόπουλου το οποίο συνέχισαν να λειτουργούν ως καφενείο οι Ν. Γιαννάκος και Δ. Μπιστόλας και τέλος το πήρε ο Νίκος Αποστολόπουλος πάλι ως καφενείο. Μέσα στο καφενείο στεγαζόταν το γραφείο του ΚΤΕΛ της γραμμής Τρίπολης - Σπάρτης. Κολλητά στο ίδιο ακίνητο ήταν ένα μικρό μαγαζί το οποίο ήταν το μπακάλικο και χονδρεμπόριο, ξηροί καρποί και λάδια, του Ευάγγελου Σούπου. Επόμενο μαγαζί ήταν ο φούρνος του Κ. Τσουκαλά τον οποίο συνέχισε επίσης  ως φούρνο ο Αθανασόπουλος.

Στην συνέχεια ήταν ένα μαρμαράδικο.

Επόμενο οίκημα ήταν η οικία του Γρηγορίου Αντωνάκου.

Αμέσως μετά ήταν το μπακάλικο των Πέτρου Ναστόπουλου και Νίκου Αναγνωστόπουλου. Για κάποια χρόνια εκεί ήταν και ο τσαγκάρης Γαβαλάς. Το συγκεκριμένο οίκημα το αγόρασε ο Αγ. Λάγγας.

Κολλητά γωνία με την οδό Αύγης ήταν ένα ισόγειο ακίνητο στο οποίο έμενε ο Αντώνιος Τσίριμπας, διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Στο άνω όροφο έμενε ο Τσιράκης. Στο υπόγειο του συγκεκριμένου ακινήτου είχε τα βαρέλια με τα κρασιά του ο Μποζίκας.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της δεξιάς πλευράς της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Μεταμορφώσεως έως την οδό Αύγης. Ξεκινάμε τη περιήγηση της αριστερής πλευρά από την οδό Μεταμορφώσεως έως την οδό Αύγης.

Στη γωνία ακριβώς συναντάμε το μονώροφο ακίνητο ιδιοκτησίας του Γεωργίου Τερζή ο οποίος είχε από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 παντοπωλείο το οποίο μετά τον θάνατό του το 1932 το κράτησε η γυναίκα του Αντωνία ( Αντωνίτσα) η οποία είχε δυο γιους, τον Νίκο και τον Δημήτρη. Στο συγκεκριμένο ακίνητο είχε στεγαστεί το ΚΤΕΛ γραμμής για τα χωριά της Τεγέας.

Στη συνέχεια ήταν μια αλάνα ιδιοκτησίας Δ. Συριόπουλου στην οποία είχε στεγάσει ο  Παπαναστασίου τη μάντρα με τα σίδερα οικοδομής.

 Κολλητά ήταν το μηχανουργείο των Τσιάνη. Επόμενο ακίνητο ήταν ο σταθμός αυτοκινήτων του Κοροδήμου με βενζινάδικο.

Δίπλα ήταν το χάνι του Κούκου (Γεωργόπουλος).

Επόμενο ακίνητο γωνία με την οδό Αύγης ήταν ιδιοκτησίας του Μήτσου Μπόμπου από τη Βλαχοκερασιά.

Εδώ τελειώνει και η περιήγηση αριστερά της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Μεταμορφώσεως έως την οδό Αύγης.

Περνάμε διαγώνια και αρχίζουμε την περιήγηση της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Αύγης ως την οδό Τηλέφου.

Στην γωνία ακριβώς ήταν το ξενοδοχείο Αβέρωφ (αρχές 20ού αιώνα) το οποίο μετά από χρόνια το αγόρασε ο Γρ. Αντωνάκος. Μετά τον πόλεμο στο συγκεκριμένο ακίνητο στεγάστηκαν τα γραφεία του Στρατού, το ΤΕΑ. Κολλητά γωνία με την οδό Νιάρχου ήταν ένα κατάστημα, το χασάπικο του Αντώνη Πατρινού, το οποίο διαδέχτηκε το τσαγκάρικο του Π. Σταυρόπουλου. Και αυτό το ακίνητο το αγόρασε ο Γρ. Αντωνάκος. Απέναντι γωνία με την οδό Νικάρχου ήταν ιδιοκτησίας Δημητρίου (Μίμη) Τερζή, αυτοκινητιστή το επάγγελμα.

Στη συνέχεια ήταν το χάνι και ταβέρνα του Γ. Κυριακούλη ή Κολλινιάτη.

Επόμενο οίκημα ήταν το ξυλουργικό εργοστάσιο του  Μακρή. Μετά από χρόνια είχε έρθει ο Σωτ. Κιτσόπουλος που έφτιαχνε καρότσες αυτοκινήτων.

Δίπλα ακριβώς ένα μονώροφο ακίνητο στο οποίο στο άνω όροφο ήταν η οικία του Κυριαζάκου από την Τεγέα. Για κάποια χρόνια έμενε με ενοίκιο η οικογένεια Κουρόπουλου. Στο ισόγειο ήταν το κουρείο του Η. Γκουντάνη.

Αμέσως μετά ήταν ένα χάνι στο οποίο έπειτα από χρόνια ήρθε και άνοιξε ο Νίκος Χόντος από τη Ψηλή Βρύση κατάστημα με εδώδιμα αποικιακά και στον άνω όροφο η οικία του. Στο συγκεκριμένο μαγαζί για πολλά χρόνια ήταν και ο σιδεράς Ραδαίος.

Στη συνέχεια υπήρχε ένα μεγάλο ακίνητο με μια μεγάλη γκαραζόπορτα στο οποίο είχαν στεγαστεί οι αποθήκες και το μηχανοστάσιο του Δήμου Τρίπολης.

Κολλητά γωνία με την οδό Τηλέφου ήταν η οικία του Γ. Αναστασόπουλου ή Λεονταρίτη. Τέλος ήρθε στα χέρια του Αγγελή Μιχαλόπουλου (είχε με τον Κολλιόπουλο το ζαχαροπλαστείο «Ο Κρίνος» στην οδό Κων/νου ΙΒ’). Στον άνω όροφο για κάποια χρόνια έμενε ο Αγγελόπουλος, εργολάβος δημοσίων έργων.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της δεξιάς πλευράς της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Αύγης έως την οδό Τηλέφου.

Ξεκινάμε την περιήγηση της αριστερής πλευράς της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Αύγης έως την οδό Τηλέφου.

Στη γωνία με την οδό Αυγης υπήρχε ένα αρχοντικό όπου έμενε ο Γ. Βέμης. Κολλητά ήταν ένα αρχοντικό με μπαλκόνια μαρμάρινα με φουρούσια. Ήταν  η οικία του μαιευτήρα Σταθόπουλου και εκεί διατηρούσε και την κλινική του.

Δίπλα ακριβώς ήταν ένα οικόπεδο με ένα σπιτάκι στο βάθος στο οποίο είχε στεγάσει το οπλουργείο του ο Κ. Παπαγεωργίου με την επωνυμία «Ο Καστρίτης». Στη συνέχεια ήταν ένα οικόπεδο ιδιοκτησίας Γ. Σταθόπουλου στο οποίο αρχικά ηταν χάνι, έπειτα είχε στεγαστεί το συνεργείο – γκαράζ του Αλιφέρη. Μετά το πήρε ο Γιαννακόπουλος από το Λεβίδι.

Αμέσως μετά ήταν ένα οικόπεδο και ακολουθούσε το οίκημα. Στον άνω όροφο του οικήματος ήταν το σπίτι του Κ. Παναγόπουλου και στο ισόγειο ήταν το υφαντήριό του. Μετά το υφαντήριο ήταν το κουρείο του Ηλία Γκουντάνη.

Στο επόμενο κτίριο, είχε στεγάσει το κουρείο του ο Η. Γκουντάνης προτού μεταφερθεί απέναντι. Όταν έκλεισε  το κουρείο, άνοιξε ο Στ. Δαγρές το γκαράζ του και συνεργείο αυτοκινήτων το οποίο μετά έγινε το υφαντήριο του Ν. Κατσούλου και στο άνω όροφο ήταν η οικία του.

Αμέσως μετά γωνία με το στενάκι οδό Ψαρών ήταν ένα σπιτάκι με αυλή το οποίο άνηκε στον Γατσόπουλο. Έπειτα από χρόνια ήρθε στην κατοχή του Γ. Δεμερούκα.

Απέναντι γωνία με το στενάκι (Ψαρών) ήταν η οικία του Τιμολέοντα Τζιμούρη στο οποίο έμενε ο γιος του, παπα-Τζιμούρης. Στο υπόγειο του οικήματος έμενε για πολλά χρόνια η Φωφώ Ραζοπούλου (Φώτης) γνωστή ταξιθέτρια της παλιάς Τριπολιτσάς.

Την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε βομβαρδιστεί από τα γερμανικά στούκας (ήταν μια από τις τρεις βόμβες που έπεσαν γιατί είχε  προλάβει ο Ν. Μπράβος να σηκώσει τα λευκά σεντόνια στο άγιο Βασίλειο και δεν έπεσαν άλλες βόμβες).

Επόμενο οίκημα ήταν το παντοπωλείο του Ν. Νικητόπουλου.

Στη συνέχεια βρισκόταν ένα οίκημα με δυο μαγαζιά: το πρώτο ήταν το παντοπωλείο του Αριστείδη Χαραλαμπόπουλου το οποίο μετά έγινε το μπακάλικο του Π. Χαρίτου. Δίπλα το άλλο μαγαζί ήταν το μηχανουργείο αγροτικών μηχανημάτων του Τσιώνη. Τέλος, γωνία με την οδό Τηλέφου ήταν ιδιοκτησίας Ν. Μπίρη και μετέπειτα του γιου του Γεωργίου (οινοποιοί και κηροπλάστες το επάγγελμα). Στο άνω όροφο ήταν η οικία τους.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση και της αριστερής πλευράς της Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Αύγης έως την οδό Τηλέφου. Μεταφερόμαστε διαγώνια και αρχίζουμε την περιήγηση της οδού από την οδό Τηλέφου έως τη συμβολή των δρόμο Κονδάκη και Σοφίας.

Πρώτο οίκημα που συναντάμε στην γωνία ήταν το τριώροφο ξενοδοχείο «Πάνθεον» του Κ. Μαχαίρα. Στο ισόγειο ο Κ. Μαχαίρας είχε το κατάστημα χονδρικής αλεύρων και εδώδιμων προϊόντων.

Κολλητά ήταν η οικία του Μελλίδη και στη συνέχεια πλάι η οικία του Τάκη Ζαχαριά.

Αμέσως μετά στο σπιτάκι που υπήρχε, έμενε ο Τσουμπλακάκος (πρόσφυγας). Είχε 5 παιδιά από τα οποία τα δυο είχαν σκοτωθεί ενώ περπατούσαν την οδό Γρηγορίου Λαμπράκη κάτω από την οικία του μαιευτήρα Σταθόπουλου, όταν έφυγε από την πορεία του ένα στρατιωτικό καμιόνι, ανέβηκε στο πεζοδρόμιο και τα σκότωσε.

Δίπλα από την οικία του Τσουμπλακάκου ήταν ένα μεγάλο οικόπεδο με ένα τεράστιο οίκημα στο βάθος. Στο οίκημα στεγαζόταν το μακαρονοποιείο του Παρασκευόπουλου ή Καμήλη. Στο άνω όροφο, που διέθετε μεγάλες τζαμαρίες, βρισκόταν το ξηραντήριο. Στο πλάι του οικόπεδου ήταν η οικία του Ν. Χριστοδουλίδη, μηχανουργού στο μακαρονοποιείο του Ν. Μάμαλη.

Αμέσως μετά ήταν ο φούρνος του Μελλίδη (πρόσφυγας) το οποίο στη συνέχεια τον πήρε πάλι ως φούρνο ο Μάρκος Τσουκαλάς.

Δίπλα ακριβώς ηταν ιδιοκτησία Χάγιου. Στο υπόγειο του οικήματος ηταν το μπαρ του Παράσχου.

Στη συνέχεια βρισκόταν μια διώροφη οικία. Στον άνω όροφο ήταν η οικία Θ. Καραμήτζου και στο ισόγειο η οικία του Μιχάλη Σαραντόπουλου ή Μισέλ (δημοσιογράφου το επάγγελμα).

Τέλος, γωνία με τη συμβολή των δρόμων Κονδάκη και Σοφίας ήταν το καφενείο «Γυαλί Καφενέ» του Καραμήτζου. Το καφενείο έχε θαμώνες σιδηροδρομικούς και κατοίκους της γειτονιάς. Στη γωνία μπροστά από το καφενείο ήταν το περίπτερο του Κατσούρη.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση τη Γρηγορίου Λαμπράκη από την οδό Τηλέφου έως τη συμβολή των δρόμων Κονδάκη και Σοφίας.

Ξεκινάμε την περιήγηση της αριστερής πλευράς του δρόμου από την οδό Τηλέφου έως την οδό Αταλάντης.

Στην γωνία ακριβώς ήταν οικία του Παναγιώτη και Φανούλας Παπακωνσταντίνου ή Μπιτάκη. Στο ισόγειο ήταν το παντοπωλείο του Χ. Παπακωνσταντίνου ή Μπιτάκη. Το οίκημα το πήρε έπειτα η κόρη τους Θεώνη Παπακωνσταντίνου. Στο υπόγειο ήταν ταβέρνα με βαρέλια κρασιά του ο Μπιτάκης.

Αμέσως μετά ηταν το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής του Βασίλειου (Λάκη) Κατσαούνη.

Στη συνέχεια ήταν το υφαντήριο των Η. Τσούτσουβα και Ν. Κωτσιόπουλου.

Κολλητά  ήταν η οικία του Γ. Τάγκαλου και του Οικονομίδη.

Δίπλα ακριβώς ήταν μια ωραία διώροφη οικία του Μουρίκη του υαλοπώλη το οποίο αγόρασε έπειτα από χρόνια ο Βουτσελάκος.

Αμέσως μετά ήταν το ξενοδοχείο «Κυνουρία» του Αντώνη Μέγγου. Ο Αντώνης Μέγγος είχε δυο παιδιά και μια κόρη. Τον Τάσο τραπεζικό, τον Γιάννη ιατρό και τη Γεωργία. Το συγκεκριμένο ξενοδοχείο το αγόρασε ο Αθ. Μάγκλαρης.

Κολλητά ήταν η οικία στον άνω όροφο του Ι. Παρασκευόπουλου ή Μπατακότα και στο ισόγειο ήταν το παλιατζίδικό του. Στο υπόγειο στέγαζε την ταβέρνα του.

Τέλος, γωνία με την οδό Αταλάντης ήταν η οικία στο άνω όροφο των Αθανασίου και Παναγιώτη Οικονομόπουλοι και στο ισόγειο η ταβέρνα τους. Για κάποια χρόνια ηταν και το κρεοπωλείο του Πατρινού. Στο ισόγειο έπειτα από χρόνια είχε το μπακάλικο ο Αθανάσιος Νικολακόπουλος.

Εδώ τελειώνει η αριστερή πλευρά του δρόμου από την οδό Τηλέφου έως την οδό Αταλάντης.

Μεταφερόμαστε διαγώνια και αρχίζουμε την περιήγηση της Γρηγορίου Λαμπράκη από τη συμβολή των δρόμων Κονδάκη - Σοφίας έως τον περιφερειακό δρόμο (ΟΗΕ).

Στη γωνία ακριβώς ήταν οικία του Μαλλίρη και δίπλα η οικία του Κατσαούνη. Ο Κατσαούνης είχε δυο παιδιά τον Βασίλη (Λάκη) και τον Φώτη.

Κολλητά ήταν το ξενοδοχείο «Ευρώπης» του Κατσιαμπή.

Αμέσως μετά, ήταν το νικελωτήριο των Μαγγουρίλου και Χριστόφα. Στο πλάι ήταν η οικία του Ρόζη.

Συνεχίζοντας την ίδια πορεία επόμενη γωνία ήταν το μπακάλικο του Π. Ρεβελή το οποίο έπειτα από χρόνια το μετέτρεψε σε ταβέρνα, το «88».

Κολλητά ήταν το ξενοδοχείο του Λούζου «Η Λακωνία».

Αμέσως μετά ήταν η οικία του Πατρινού και έπειτα ένα παλιό σπίτι.  Εδώ τελειώνει η περιήγηση της δεξιάς πλευράς του δρόμου από τη συμβολή των δρόμων Κοδνάκη και Σοφίας έως τον περιφερειακό δρόμο (ΟΗΕ). Ξεκινάμε την αριστερή πλευρά της Γρηγορίου Λαμπράκη από την Αταλάντης έως τον περιφερειακό δρόμο Αλεξάνδρου Σούτσου.

Στη γωνία ακριβώς ήταν η οικία του μπρούκλη Κονδύλη. Κολλητά ήταν η οικία του Κονδύλη. Επόμενο οίκημα ήταν η οικία του σιδηροδρομικού Πίπιλα. Κάποια χρόνια τη δεκαετία του 1950 εκεί βρισκόταν η ταβέρνα «Η Μαντουβάλα» των Ι. Λάγαρη και Παυλάκια. Δίπλα ακριβώς γωνία με την οδό Πολυβίου ήταν το μηχανουργείο του Νίκου φλώρου και πλάι το καροποιείο του Γιαννακόπουλου.

Απέναντι  γωνία ήταν οικόπεδο.

Αμέσως μετά υπήρχαν δύο σπίτια, στο ένα έμενε ο Κουτσούκος και στο άλλο ο Γ. Τούμπας.

Στη συνεχεία ήταν η ταβέρνα του Γρ. Θεοδωρόπουλου ή Γλάρου.

Μετά ήταν δύο σπίτια, το πανδοχείο του Στυλ. Μπένου τα οποία απαλλοτριώθηκαν και έγινε ο περιφερειακός δρόμος.

Τα φωτογραφικά αρχεία είναι ευγενική πρόσφορα των Βασίλειου (Λάκη) Κατσαούνη, Κωνσταντίνου Παράσχο, Γεώργιου Μπίρη, η φωτογραφία από το χαμουροποιείο είναι από το βιβλίο του Αναστ. Σωτηρακόπουλου «Εδωδιμοπώλες - Βιοτέχνες κα Έμποροι Τροφίμων….» και από το προσωπικό μου αρχείο.

Το άρθρο αυτό, αποτελεί προδημοσίευση από το υπό έκδοση βιβλίο μου για την ιστορία της παλιάς Τρίπολης.

Κατά την έρευνα, τις πληροφορίες τις πήρα από ανθρώπους που ζούσαν εκεί ή είχαν καταστήματα εκεί και τους ευχαριστώ πολύ. Άθελά μου θα έχουν γίνει κάποια λάθη χωρίς οπωσδήποτε κακό σκοπό και δόλο, επειδή οι πληροφορίες προέρχονται κυρίως από αφηγήσεις και δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία. Επειδή οι πληροφορίες για εκείνη τη εποχή είναι λίγες, είναι δεκτές οι διορθώσεις για τυχόν παραλείψεις μου. Παρακαλώ, στείλτε μου τις παρατηρήσεις σας στο e-mail μου.

Τέλος, ίσως τα ονόματα που αναφέρω είναι πολλά, και μπορεί για τον αναγνώστη αυτό να είναι βαρετό. Όμως  δεν θα ήθελα να ξεχάσω κανέναν γι’ αυτό αναφέρω όλα τα ονόματα που μου έχουν πει ή που έχω βρει από διάφορους εμπορικούς καταλόγους της εποχής εκείνης.

Η ιστορία της πόλης μας είναι οι άνθρωποί της, εξάλλου…

Χρήστος Μήτσιας
xristoshmitsias@hotmail.com

Ειδήσεις: 

Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.