Οι μέρες είναι φορτισμένες, λόγω και της επετείου του Πολυτεχνείου την οποία θα αργήσουμε να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία, όπως αποδεικνύεται κάθε χρόνο, δυστυχώς. Και μέσα σε αυτό το φορτισμένο κλίμα, λαμβάνεται η απόφαση να κλείσει η ΑΣΟΕΕ ως την Κυριακή 17 Νοεμβρίου.

Η απόφαση προκαλεί αντιδράσεις, συγκεντρώνονται κάποιες εκατοντάδες νεαροί στην ΑΣΟΕΕ, επεισόδια, τραμπουκισμοί, καταγγελίες, συλλήψεις και καταστολή.

Το ίδιο βράδυ, όμως, συγκεντρώνονται στα Προπύλαια χιλιάδες φοιτητές οι οποίοι διαδήλωσαν ειρηνικά και διαλύθηκαν ησύχως, χωρίς να γίνει το παραμικρό.

Έχω την εντύπωση ότι ετούτη ήταν η μοναδική πορεία τα τελευταία χρόνια που δεν σημαδεύτηκε ούτε από επεισόδια ούτε από ακρότητες.

Τα κανάλια ούτε που ασχολήθηκαν με την πορεία. Όπως δεν έχουν ασχοληθεί με το γεγονός ότι καθημερινά βρίσκονται διαδηλωτές πλησίον ή εμπρός της αμερικανικής πρεσβείας, ότι τα ελικόπτερα δεν σταματούν να πετούν, ότι τα drones «ζουζουνίζουν» στις γειτονιές του κέντρου. Τα κανάλια στις βιαστικές τους αναφορές στην πορεία, έκαναν λόγο για «μερικές δεκάδες», προσπαθώντας ασφαλώς να υποβαθμίσουν το γεγονός. Όχι μόνο να το υποβαθμίσουν, δε, αλλά και για να το συνδέσουν με τα γεγονότα στην ΑΣΟΕΕ.

Όμως, άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Κι αν οι μεγάλες εφημερίδες και τα κανάλια δεν είχαν τόσο πια σκύψει ώσπου να σέρνονται πλέον και δεν λιβάνιζαν πρωί - βράδυ την... έξοχη κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση, πολλά θα είχαν να αναδείξουν με αφορμή την πορεία των φοιτητών στο κέντρο της Αθήνας.

Οι νέοι βγαίνουν από ένα σύστημα ημιμάθειας, όπως έχει καταντήσει πλέον το Λύκειο, μπαίνουν σε ένα πανεπιστήμιο που πάσχει από υλικοτεχνικές υποδομές και από προσωπικό, πληρώνοντας πανάκριβα ενοίκια. Και τι έχουν μπροστά τους, αφού πληρώσουν για ένα μεταπτυχιακό; Επαγγελματική αβεβαιότητα, χαμηλότατους μισθούς, επισφαλείς εργασιακές σχέσεις. Ή ένα διαβατήριο, για μια χώρα με καλύτερες συνθήκες δουλειάς.

Κάθε φορά που έρχεται μια καινούρια κυβέρνηση, μετονομάζει πανεπιστημιακά ιδρύματα (αλήθεια, τι πρόσφερε πέραν από έξοδα για το Δημόσιο η μετονομασία του Πανεπιστημίου Κρήτης σε «Μεσογειακό» που είχε αποφασίσει η προηγούμενη κυβέρνηση;), «παντρεύει» σχολές μεταξύ τους κατά το δοκούν, ανοίγει - κλείνει τμήματα.

Εξυπηρετήσεις όλα αυτά στις τοπικές αρχές -όχι απαραίτητα και στις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες για να αναπτυχθούν χρειάζονται πολλά περισσότερα από ενοίκια.

Αλλά πού να βάλεις μπρος να αναστήσεις τη γεωργία και τον πρωτογενή τομέα;.. Άνοιξε κανένα πανεπιστημιακό τμήμα, ρίξε στάχτη στα μάτια του κοσμάκη και θα την σκαπουλάρεις ως τις επόμενες εκλογές.

Τέλος πάντων, οι νέοι έχουν λόγους να διαμαρτύρονται και είναι πολλοί. Καλά τα σύμβολα, καλά τα συνθήματα, αλλά οι φοιτητές ζητούν επιτέλους τόπο στα νιάτα και έρχονται αντιμέτωποι με το «αλίμονο».

Γαλανιάδη Εύα