Προεκλογική περίοδος και όλοι στα λόγια κόπτονται για την πολιτισμική ανάπτυξη του Δήμου μας και της Αρκαδίας γενικότερα.

Και δώστου στην πρώτη γραμμή των προεκλογικών δεσμεύσεων η ίδρυση μουσείων -θυμίζουμε ότι η παρούσα δημοτική αρχή διατυμπάνιζε την ίδρυση όχι ενός, όχι δύο, αλλά πάνω από δέκα μουσείων στην πόλη και στα χωριά- και δώστου εξαγγελίες για την τουριστική ανάπτυξη που θα την φέρει ο πολιτισμός μας ο ξακουστός, ο αρκαδικός, ο αρχαίος και ο επαναστατικός, ο σπουδαίος, ο τρανός...

Να ιδρύσουμε μουσείο του Αγώνα, να φτιάξουμε μουσείο Μίκη Θεοδωράκη, να δημιουργήσουμε μουσείο της πόλης της Τρίπολης -να μην μάθουμε ποτέ, όμως, τι απέγιναν τα όπλα και τα μαλάματα των οπλαρχηγών και πώς «εξαφανίστηκαν» από τους Άγιους Ταξιάρχες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία με την οποία θα ασχοληθούμε εκτενώς αργότερα.

Να ιδρύσουμε πάρκα του Πάνα, να συνδέσουμε τους αρχαίους τόπους μεταξύ τους, να φτιάξουμε ένα μαυσωλείο για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στην πλατεία Άρεως.

Να ιδρύσουμε. Αλλά να φροντίζουμε να βάζουμε και καμιά σκούπα...

Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται χώροι επισκέψιμοι για το κοινό, είναι τέτοια που θυμίζουν παρατημένο κατώι σε ακατοίκητο χωριό.

Αναγνώστης μας μάς έστειλε τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε. Με τη σημείωση:

Ακαθαρσίες, περιττώματα ποντικιών και στολή φαγωμένη από τα ποντίκια στο σπίτι του Κολοκοτρώνη εκτίθενται σε όλους τους επισκέπτες!

Για να το πούμε απλά, επειδή οι πολλές κουβέντες περιττεύουν: Ας μάθουμε πρώτα να βάζουμε μια σκούπα και μετά ας ξεκινήσουμε να υποσχόμαστε πολιτισμική ανάταση και μουσεία με τη σέσουλα.

Γαλανιάδη Εύα