Στην αρχαιότητα Σκιρίτις ονομαζόταν μεγάλο τμήμα της βόρειας Λακωνίας. Σε γενικές γραμμές οριοθετείται, δυτικά από τον Ευρώτα και ανατολικά από τον Οινούντα/Κελεφίνα. Σήμερα δηλώνει ως τοπωνύμιο τον τεχνητό δρυμό - δημιούργημα του Τάσου Στεφάνου - που καλύπτει σχεδόν την ίδια περιοχή, από την Κερασιά, Βλαχοκερασιά ως τις Κολλίνες, νοτιότατα εδάφη της επαρχίας Μαντινείας.

Η Σκιρίτις έμεινε γνωστή για το επίλεκτο στρατιωτικό σώμα των κατοίκων της, Σκιρίτις Λόχος, που κατείχε τιμητικά την αριστερή πτέρυγα της σπαρτιατικής φάλαγγας. Κατά τις ημερήσιες εκστρατευτικές πορείες προηγούνταν όλου του σπαρτιατικού στρατεύματος, πορεύονταν μπροστά και από το ιππικό σώμα των ανιχνευτών. Κατά τη διάρκεια των μαχών παρατάσσονταν δίπλα στους τρακόσιους του βασιλέως. Αποτελούνταν από εξακόσιους περίπου άνδρες που ήταν περίφημοι για τη σωματικής τους ρώμη και την ανδρεία τους και αναλάμβαναν τις δυσκολότερες επιχειρήσεις. Τα κατορθώματα αυτών των ανδρών υμνήθηκαν από τους Λακεδαιμόνιους.

Οι Σκιρίτες ήταν αρκαδικής καταγωγής και ενσωματώθηκαν ειρηνικά (υπάγονται στο καθεστώς των περιοίκων), στις αρχές του 8ου π.χ. αιώνα, στο κράτος της Σπάρτης για
να αποτελέσουν μεθόριο κυματοθραύστη και προμαχώνα προς βορρά, τουλάχιστον ως τον 4ο π.χ. αιώνα. Έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην κατάκτηση μέρους της νότιας Αρκαδίας
(κτήσεις των εθνών Παρρασίων, Μαιναλίων και της πόλεως της Τεγέας) ως την παγίωση των μέσων του 6ου π.χ. αιώνα.
Η Σκιρίτις καθόλο το διάστημα της λακωνικής υπεροχής, μέσα 6ου - αρχές 4ου π.χ. αιώνα, μένει αφανής. Η πρώτη εισβολή του Επαμεινώνδα (χειμώνας 370/69) στη Λακωνική αποτελεί την απαρχή των εξελίξεων. Μεταξύ άλλων καταλαμβάνεται από τους

Αρκάδες το Οίον της Σκιρίτιδας και εξοντώνεται η υπό τον Ισχόλαο φρουρά. Μεγάλο μέρος των πρώην περιοικίδων περιοχών της Σπάρτης αποδεσμεύεται από την επικράτειά της, ανάμεσά τους και η Σκιρίτις, η οποία θα ενισχύσει την ίδρυση της Μεγαλόπολης, το 368, με ανθρώπινο δυναμικό. Οι επιχειρήσεις του Αρχιδάμου - 364, εισβολή και λεηλασία της Σκιρίτιδας, μεταξύ άλλων - δεν άλλαξαν τη θέση της Σκιρίτιδας. Ίσως η εκστρατεία του ίδιου βασιλέως το 353/2 στη νότια Μεγαλοπολιτική να απέφερε μια μικρή προς βορρά επάνοδο της Σπάρτης (Καρυές).
Στα μετέπειτα χρόνια η μεθόριος Σκιρίτις ανήκει πότε στους Αρκάδες, μοιρασμένη σε Μεγάλη Πόλη και Τεγέα, και πότε στη Σπάρτη.

Ο Παυσανίας - ιστορικός και γεωγράφος ο οποίος περιόδευσε την Πελοπόννησο το 180 μ.χ - αναφέρει τους Οιάτες, δηλ. τους κατοίκους του Οιού της Σκιρίτιδος, ως έναν από τους εννέα Δήμους της Τεγέας.

Πηγή: kollina.gr