Η καθαριότητα της Βολιμής είναι το μεγάλο γεγονός!

Η καθαριότητα της Βολιμής είναι το μεγάλο γεγονός!

Σεπτέμβριος 28, 2009 - 19:30

Το πρωτοσέλιδό μας στο προηγούμενο φύλλο -κατά τη συζήτησή μας με το Γ. Κωστόγιαννη- που είχε τον τίτλο “Μετά μισή χιλιετία, επιτέλους, ξεβρόμισε η Βολιμή”, έκανε αίσθηση...
“Είσαι υπερβολικός...” μου είπε ο Θανάσης...
Τι υπερβολικός, βρε Θανάση· μήπως, έτσι, δεν έχουν τα πράγματα;
Οι νεώτεροι, βέβαια, δε γνωρίζουν το θέμα... όμως, εμείς, οι παλιές σειρές...

Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε, η Τρίπολη -μέσα 14ου αιώνα- υπήρχαν λύμματα... Η Πόλη ξεκίνησε, να χτίζεται, από τη Δεξαμενή και προς τα βόρεια, από τα ψηλά στα χαμηλά, και να κατηφορίζει (οδοί Χρονά, Ταξιαρχών, 25ης Μαρτίου, Τρικόρφων, Υψούντος..., από Μπιζάνι και ανατολικά...) Αναφέρεται, ότι, πολύ πριν το 1800, περνούσε ποτάμι δίπλα από το μικρό, τότε ναΐσκο του Αγίου Βασιλείου -σήμερα Μητροπολιτικό Ι.Ν.-, ένα ποτάμι που κατηφόριζε ακολουθώντας πορεία: οδό Χρονά-25ης Μαρτίου-πλ. Ανεξαρτησίας-Εθνομαρτύρων-Κεντρική πλατεία-Κύπρου-Χατζηχρήστου και όδευε προς το χωριό Άγιος Βασίλειος, περνώντας, δεξιά, του εξωκλησιού των Αγίων Αποστόλων...

Το ποτάμι αυτό, είχε, ως περιεχόμενο, βρόχινα νερά αλλά και λύμματα από τις κατοικίες και τα μικροεργαστήρια και καταστήματα της Τριπολιτσάς... Εκείνα, τα χρόνια, όλα αυτά τ' απόνερα, έπεφταν έξω από κάθε σπίτι και μαγαζί, στο μέσον του δρόμου, όπου υπήρχε αυλάκι... Αργότερα, εδώ, έγιναν οι υπόνομοι... Το ποτάμι, αυτό, ονομαζόταν “η Βολι(υ)μή” ή “το Βολιμί ποτάμι” επειδή τα νερά του, χειμώνα καλοκαίρι, ήταν σχεδόν μαύρα από τις ακαθαρσίες αλλά και από τη σκιά που έριχναν τα παρόχθια φυτά... Περιττό, να πούμε, ότι το χειμώνα φούσκωνε από τα πολλά νερά ενώ, το καλοκαίρι, που δεν υπήρχαν βρόχινα..., λιγόστευε, κατά πολύ· αντιστρόφως, ανάλογα, λειτουργούσε η αποπνικτική άσχημη μυρωδιά· το χειμώνα ελάχιστα μύριζε ενώ, το καλοκαίρι, “έζευε και κόρωνε” ο τόπος... μ' αποκορύφωμα τα τελευταία χρόνια που ο πληθυσμός της Τριπολιτσάς έφτασε τις 50.000!

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, το ποτάμι, ήταν ανοιχτό καθόλο του, το μήκος· όμως, τα τελευταία χρόνια, ένα μεγάλο κομμάτι του, μέχρι την ΒΙ.ΠΕ., από Δήμαρχο σε Δήμαρχο, κλείστηκε... Όπως είπαμε, το χειμώνα μύριζε ελάχιστα και τούτο διότι, έπεφταν τα βρόχινα νερά και αραίωναν τα λύμματα... όμως, το καλοκαίρι, η μυρωδιά του ήταν ανυπόφορη! Δε μύριζε (βρόμαγε) μόνο κατά μήκος αλλά και ολόκληρη η περιοχή και, κάθε φορά, ανάλογα με το, πόσο και πού φυσούσε ο άνεμος... Οι περιοχές, όπως το ανατολικό τμήμα της πόλης και, ειδικότερα, από τ' “Ασσιουρέϊκα” και κάτω, “Καρυδέϊκα”... ήταν αδικημένες... όπως αδικημένα “μια ζωή” ήταν και τα χωριά Άγιος Βασίλης, Πέλαγος, Ζευγολατιό, Παρόρι και Νεοχώρι· κυρίως, ο Άγιος Βασίλης και το Πέλαγος, απ' όπου περνούσε, πριν εκβάλει στην “καταβόθρα”... Η μυρωδιά του ήταν αποπνικτική και εμμετική! Εννοείται, όπως είπαμε, ότι, αυτό, άρχισε να γίνεται πολύ ενοχλητικό από το μεσοπόλεμο και μετά και, κυρίως, από το 1950 και δώθε που, η Τριπολιτσά, άρχισε να πυκνοκατοικείται και να εκβάλλει υπέρογκες ποσότητες λυμμάτων!

Τις 10ετίες '60, '70, '80 και '90 μέχρι, προχθές, η κατάσταση ήταν ανυπόφορη και λίαν εξευτελιστική, για την Τρίπολη, αφού άνοιξε ο δρόμος και, διαμέσου της Εθνικής Οδού, τ' αυτοκίνητα πηγαίνουν προς -και από- Καλαμάτα... Πλησιάζοντας στο σημείο της ΒΙ.ΠΕ., έπρεπε να σφραγίζεις το παράθυρό σου!

Αυτό, λοιπόν, το έργο, που έγινε από την παρούσα Δημοτική Αρχή -όλες οι Δημοτικές Αρχές των τελευταίων ετών ασχολήθηκαν με το θέμα και το προχώρησαν... άλλος λίγο κι άλλος πολύ...- πράγματι, είναι σωτήριο! Αν υπάρχει μια, ακόμη, μυρωδιά, αυτή δεν μπορεί να εξαφανιστεί τόσο γρήγορα αφού επί 100άδες χρόνια έχουν διαπεραστεί τα τοιχώματα του ποταμιού -της Βολιμής- οπότε είναι, δύσκολο να εξαφανισθεί, παντελώς, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους... Όμως, από την Άνοιξη, θα είμαστε πεντακάθαροι!

“Ιστορικές” πρέπει να χαρακτηριστούν, λοιπόν, οι ημέρες και οι μήνες αυτόν τον καιρό... αφού, κάτι το, ανυπόφορα, άσχημο, που μας ακολουθούσε 100ετίες -με άγνωστες, σ' εμάς, συνέπειες και επιπτώσεις για την υγεία μας...- πήρε τέλος!

Γι' αυτό, κι επαναλαμβάναμε, το “μπράβο” μας, προς τη Δημοτική Αρχή, και προς τη ΔΕΑΤ, ιδιαίτερα..., ένα “μπράβο” που ακουμπάει και τις προηγούμενες Δημοτικές Αρχές που είχαν δρομολογήσει το όλο θέμα, καθώς και τα Άτομα και τις Υπηρεσίες εκείνες οι οποίες πρωταγωνίσθησαν ή συμμετείχαν στην εξάλειψη των ακαθαρσιών και της δυσοσμίας “των Σταύλων του Αυγεία”!

Πηγή: Οδός Αρκαδίας