Οδεύουμε στις κάλπες με κυρίαρχο θέμα την έξοδο από την οικονομική κρίση χωρίς ωστόσο να συμπεριληφθεί στην προεκλογική ατζέντα ένα εξ ίσου σοβαρό θέμα που είναι και η κρίση του συσσωρευμένου με πόρους κρατικο-διοικητικού συστήματος της χώρας, γιατί ασκώντας επιρροή και αποφασιστική εξουσία, αποτελεί σπουδαίο ανασταλτικό παράγοντα της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Το κρατικο-διοικητικό σύστημα με την ενίσχυση της αδιαφανούς γραφειοκρατίας, την υδροκέφαλη δόμησή του, τον συγκεντρωτισμό της λήψης αποφάσεων και η κομματικο-πολιτικοποίηση των επιλογών, συνθέτει τη διοικητική παθολογία ή δυσλειτουργία ή κρίση του συστήματος να εκτελέσει ικανοποιητικά τις κρατικές λειτουργίες.
Αυτή η κρίση του συστήματος είναι κρίση ικανότητας και καταλληλότητας του διοικητικού μηχανισμού που παράγει και αναπαράγει μια αδράνεια και αδυναμία στο σύνολο του Δημόσιου τομέα με αποτέλεσμα να αδυνατεί να εκτελέσει ικανοποιητικά ακόμα και τις στοιχειωδέστερες κρατικές λειτουργίες( π.χ η είσπραξη φόρων) και να καθιστά δύσκολη τη βελτίωση της γενικής κατάστασης της χώρας.
Τα αίτια της κρατικο- διοικητικής κρίσης κατά τη γνώμη μου εντοπίζονται:
- στο καθεστώς των πελατειακών σχέσεων, της ευνοιοκρατίας, της αυθαιρεσίας, της αναξιοκρατίας και σε συνδυασμό με το χαμηλό ύψος αμοιβών, συντελεί στη μείωση του ενδιαφέροντος και απομάκρυνσης των ικανών, στη διαφθορά και την ηθική κατάπτωση
- στην ανεπαρκή εσωτερική ανάπτυξη του συστήματος σε επίπεδο οργάνωσης και επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού, με πλεονάζοντα αριθμό στο κέντρο και υποστελέχωση στην περιφέρεια
- στη γραφειοκρατική νοοτροπία που ταλαιπωρεί και δυναστεύει τον πολίτη ιδιαίτερα των κοινωνικά ευπαθών τάξεων, η δυνατότητα των οποίων στην πρόσβαση είναι περιορισμένη.
Για να επιτευχθεί αποτελεσματικά η ανασυγκρότηση της Δημόσιας διοίκησης, επιβάλλεται η χάραξη στρατηγικών που να εμφορούνται από γνήσια υπερκομματική φιλοσοφία και μεθοδολογία περιοριζόμενης έτσι της ανάμιξης πολιτικών προσώπων, ώστε να διαρκέσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο ο σχεδιασμός, η εποπτεία υλοποίησης και αξιολόγησης των μεταρρυθμιστικών μέτρων, επιβάλλει την «επιστράτευση» ατόμων ικανών και αξιόπιστων, όχι «ενδεδυμένων» με «κουστούμια υψηλής κομματικής ραπτικής» αλλά αναγνωρισμένου κύρους. Τέτοια μεταρρυθμιστικά μέτρα που κατά την άποψή μου θα συμβάλλουν αποφασιστικά όχι μόνο στην έξοδο από τη σημερινή κρίση αλλά σε μια διαρκή βελτίωση του συστήματος και κατ΄ επέκταση της κατάστασης της χώρας είναι :
- η αποσυγκέντρωση και εκχώρηση ευθυνών και αρμοδιοτήτων
- η απο-πολιτικοποίηση των διοικητικών αποφάσεων και ενεργειών
- η ανάπτυξη σύγχρονου πνεύματος μεθοδολογίας και φιλοσοφίας διοίκησης σε όλα σχεδόν τα οργανωτικά επίπεδα και βαθμίδες και παράλληλα, η εφαρμογή προγραμμάτων διαρκούς εκπαίδευσης και κατάρτισης για την αύξηση της παραγωγικότητας και μεγαλύτερο βαθμό εξειδίκευσης, ώστε να περιορίζεται η κακοδιοίκηση και η γραφειοπαθολογία.
- η αποκέντρωση πλεονάζοντος στελεχιακού δυναμικού
- η καθιέρωση της αξιολόγησης και του προγραμματισμού με συγκεκριμένους δείκτες και μετρήσιμα αποτελέσματα σ΄ όλες τις Δημόσιες υπηρεσίες με ταυτόχρονη αξιολόγηση όλων των Δημοσίων υπαλλήλων
- η καθιέρωση του κοινωνικού ελέγχου σ΄ όλες τις Δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν στην έδρα κάθε Δήμου της πρωτεύουσας Νομού από εκλεγμένους ταυτόχρονα με τις δημοτικές εκλογές εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών
- η καθιέρωση διαβουλεύσεων με τα συλλογικά όργανα των Δημοσίων υπαλλήλων όχι μόνο για συνδικαλιστικά ζητήματα, αλλά για όλες τις σημαντικές διοικητικές αλλαγές.
Με την ανάπτυξη των απόψεών μου καταλήγω στο συμπέρασμα πως η αποτελεσματική ανασυγκρότηση της Δημόσιας διοίκησης που θα συμβάλλει σημαντικά και στην ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας και μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, προϋποθέτει πάνω απ΄ όλα τη χειραφέτησή της από το κομματικο-πολιτικό κατεστημένο με τη συνοδεία γενναίων μεταρρυθμίσεων.
Διαφορετικά, η απουσία αυτών των προϋποθέσεων θα αποδείξει και πάλι πως οι προεκλογικές διακηρύξεις είναι «ρητορικές» και μόνο. Παράδειγμα και αψευδής μάρτυς το γνωστό σλόγκαν περί «επανίδρυσης του κράτους»! Η υιοθέτηση ή όχι των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων, βεβαίως και είναι θέμα πολιτικής βούλησης της νέας Κυβέρνησης υπό την αίρεση όμως, ότι σε θετική ανταπόκριση θα δεσμευθεί στην υλοποίησή τους αδιαφορώντας για το αναμενόμενο πολιτικό κόστος.

Πηγή:Αρκαδικές Ειδήσεις