Η Άμιλλα Τρίπολης στην Α2! (photos&video)
Η Τρίπολη γιορτάζει τη νέα μεγάλη αθλητική επιτυχία του Αρκαδικού μπάσκετ
Ηρόδοτος - Άμιλλα Τρίπολης 50-58
Δεν είναι όνειρο, είναι μία πραγματικότητα που μας φτιάχνει σε αυτή την δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουμε, με την Άμιλλα να επιστρέφει μετά από τέσσερα χρόνια στην Α2 κατηγορία κάνοντας ακόμα μεγαλύτερα όνειρα για το μέλλλον, έστω και αν «οι καιροί είναι δύσκολοι για πρίγκιπες» όπως αρέσκεται να λέει συχνά ο προπονητής της Θόδωρος Τσουκαλάς.
Η Άμιλλα κέρδισε με 58-50 τον Ηρόδοτο και το γυναικείο Αρκαδικό μπάσκετ γιορτάζει για άλλη μια φορά, την άνοδό στην Α2 κατηγορία. Η ιστορία επαναλαμβάνεται έλεγε ο Κάρλ Μαρξ και κάποιοι άργησαν να το πιστέψουν.
Όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται για το Θόδωρο Τσουκαλά και την Άμιλλα, αφού πριν έξι χρόνια είχε πανηγυρίσει την άνοδο στην Α2 κατηγορία στο ίδιο γήπεδο και με αντίπαλο Κρητική ομάδα!
Η πρόκληση ήταν πολύ μεγάλη για την Τριπολιτσιώτικη ομάδα, αφού έξι χρόνια μετά την πρώτη της ιστορική άνοδο στην Α2 κατηγορία το 2006, κατάφερε να πανηγυρίσει κάτι αντίστοιχο με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας.
Το πρώτο δεκάλεπτο βρήκε την Άμιλλα να προηγείται με 10-14 παίζοντας κυρίως μέσα στη ρακέτα, ενώ αντίθετα ο Ηρόδοτος προσπάθησε να βρει λύση με περιφερειακά σουτ. Σε παιχνίδι που το άγχος και το στρες.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο τα πράγματα ζόρισαν, τόσο λόγω του κακού ποσοστού ευστοχίας από τη γραμμή των ελευθέρων βολών, όσο και τα τρία φάουλ που «φορτώθηκε» η Χριστίνα Τσουκαλά.
Οι παίκτριες του Θ.Τσουκαλά όμως ισοστάθμισαν παίζοντας καλή άμυνα, που τους επέτρεψε να διατηρήσουν τη διαφορά των τεσσάρων πόντων στο τέλος του ημιχρόνου (17-21).
Σε τέτοια κρίσιμα παιχνίδια, δεν παίζει ρόλο το πόσο καλό μπάσκετ παίζεις όλη τη χρονιά, ή σε αυτό το σημείο του αγώνα, αλλά να πάρεις το ροζ φύλλο αγώνα του νικητή.
Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, η διαιτησία φόρτωσε γρήγορα με φάουλ την Άμιλλα προκαλώντας μια μικρή σύγχυση δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία στην ομάδα του Ηροδότου να περάσει πρώτη φορά μπροστά στο σκορ 24-23.
Το τέταρτο φάουλ της Καλομιτσίνη, ωστόσο ήταν αυτό που λειτούργησε αντίστροφα, καθώς πείσμωσε τις παίκτριες της Άμιλλας και το παιχνίδι απέκτησε μια «άγρια» μορφή με συνεχείς εναλλαγές στο σκορ. Δύο εύστοχα τρίποντα από τη Χριστίνα Τσουκαλά και την Ασπασία Μπενέκη έδωσε και πάλι «αέρα» έξι πόντων στην Άμιλλα (34-40).
Το τέταρτο δεκάλεπτο όπως αναμενόταν ήταν «Χιτσκοκικό» με τους προπονητές των δύο πάγκων να προσπαθούν να κερδίσουν στη σκακιέρα και τις αθλήτριες να τα δίνουν όλα στον αγωνιστικό χώρο.
Η ομάδα του Ηροδότου μπήκε πιο δυνατά και στο 6:54 κατάφερε να μειώσει σε απόσταση αναπνοής 40-42. Η διαιτησία έδωσε αρκετά σφυρίγματα υπέρ της Κρητικής ομάδας κρατώντας την στο παιχνίδι. Πέντε λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα ο Ηρόδοτος ισοφάρισε 44-44 και το παιχνίδι άρχισε ξανά από το μηδεν…
Η Χρ.Τσουκαλά με καλάθι και φάουλ και η Καλομιτσίνη μετά από εκπληκτική ασίστ της Γκριτζα έδωσαν ξανά αέρα 5 πόντων 3:54 πριν τη λήξη (43-48). Όμως ο Ηρόδοτος με δύο εύστοχα περιφερειακά σουτ παρέμενε στο παιχνίδι ισοφαρίζοντας το σκορ (48-48).
Η παράδοση και οι οιωνοί παίζουν σημαντικό ρόλο στον αθλητισμό και ήταν αυτοί ενδεχομένως, που στο φινάλε της συγκλονιστικής αναμέτρησης, ευνόησαν την προσπάθεια της Άμιλλας, αφού όποτε ανέβαινε ομάδα του Αρκαδικού μπάσκετ στις εθνικές κατηγορίες μέσω μπαράζ υπήρχε στο δρόμο της… αντίπαλος από την Κρήτη!
Στη δεκαετία του ’80 στην άνοδο του Αρκαδικού στην Α’ Εθνική ήταν ο Ηρόδοτος, στη δεκαετία του ’90 στην άνοδο της ΑΕΚ στη Β’ Εθνική ήταν η Άθλεση και στη δεκαετία του ’00 στην άνοδο της Άμιλλας στην Α2 κατηγορία ήταν το Αρκάδι.
Αυτή τη φορά ήταν και πάλι ο Ηρόδοτος, που επαληθεύει τη ρήση του Κάρλ Μαρξ πώς «η ιστορία επαναλαμβάνεται» και το… ξέσπασμα της Άμιλλας στο φινάλε με το επιμέρους σκορ 2-10 που πραγματοποίησε η ομάδα της Τρίπολης αποτέλεσε το έναυσμα για τους πανηγυρισμούς στην Α2 κατηγορία 1:05 πριν τη λήξη του ιστορικού για την Άμιλλα παιχνιδιού.
Η ιστορία απλά έγραψε το τελικό 50-58 που έφερε την ομάδα του Θόδωρου Τσουκαλά στην Α2 κατηγορία και το σημερινό παιχνίδι με τον Ιβίσκο Ρόδου (στις 12 το μεσημέρι) να αποτελεί τυπική διαδικασία, ως ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς.
Η πίστη για την επιτυχία από πλευράς Θόδωρου Τσουκαλά στη διάρκεια όλης της χρονιάς (μέχρι και στοιχήματα έβαζε), η πολύ καλή δουλειά που έκανε στο σκάουτιγκ ο άμεσος συνεργάτης του Μιχάλης Βερβαινιώτης, βγάζοντας στον αέρα την… αποκρυπτογράφηση των αντιπάλων του, αλλά και ο Γιώργος Χρονόπουλος που αυτή την περίοδο βρίσκεται στο εξωτερικό, το εκ προοιμίου καλό υλικό που διέθετε η ομάδα με τις επιστροφές καλών και έμπειρων παικτών, η επιστροφή της Γκριτζά στο κρισιμότερο σημείο και η θέληση όλων για άνοδο.
Για το Θόδωρο Τσουκαλά οι τρεις άνοδοι που έχει πανηγυρίσει ως προπονητής γυναικείας ομάδας (1992 ΑΕΚ Τρίπολης, 2006 και 2012 Άμιλλα) έχουν και κάτι ξεχωριστό και άκρως οικογενειακό. Το 1992 είχε ως παίκτρια τη γυναίκα του Βίκι, το 2006 την κόρη του Χριστίνα, ενώ το 2012 είχε παίκτριες τις κόρες του και τη γυναίκα του Βίκι στην εξέδρα να «γράφει» το παιχνίδι!
Το γυναικείο Αρκαδικό μπάσκετ επιστρέφει στις εθνικές κατηγορίες (όπως είχε συμβεί και το 2006), αλλά πλέον θα παρουσιαστεί πολύ πιο δυνατό, πιο ενωμένο και πιο αποφασιστικό από ποτέ…
Τι άλλο να γράψει κανείς; «Ας αρχίσουν οι χοροί» όπως μας έχει περάσει ως μήνυμα ζωής ο μεγάλος Διονύσης Σαββόπουλος, για αυτή την ομάδα που μέσα σε μία δεκαετία μας έχει διδάξει πολλά και έχει πετύχει περισσότερα από ότι θα ονειρευόταν ακόμα και αυτός που την ίδρυσε (με την παρέα του) στις αρχές του 21ου αιώνα….
Διαιτητές: Χρηστίδης
Δεκάλεπτα: 10-14, 17-21, 34-40, 50-58.
Άμιλλα (Τσουκαλάς): Μυρ. Γκριτζά, Παρ. Τσουκαλά, Ανδριανοπούλου, Χρ. Τσουκαλά 22 (1), Μάλαμα 12, Σπυροπούλου, Αλατσά, Καλομιτσίνη 8, Μπενέκη 9, Γκριτζά 7.
Από το 2006 φτάσαμε στο 2012…
Στην ομάδα της Άμιλλας που ανέβηκε το 2006, η Πανδώρα Τασουλή, η Ζωή Οχταρά και η έμπειρη Χριστίνα Κωτσιοπούλου ήταν οι «μεγάλες» σε ηλικία παίκτριες της Άμιλλας, που θα οδηγούσαν την ομάδα στους αγώνες μπαράζ για την Α2 κατηγορία, αφού η καλή παίκτρια και φοιτήτρια εκείνης της εποχής Θεοδώρου αποφάσιζε να σταματήσει από την ομάδα ένα μήνα πριν τα μπαράζ «κόβοντας τα πόδια όλων»
Οι προπονητές της Άμιλλας δούλεψαν στο γήπεδο, πίστεψαν στις παίκτριές τους και το τελικό αποτέλεσμα τους δικαίωσε.
Με τις τρεις παραπάνω αθλήτριες και την ομάδα κορασίδων (Χρ. Τσουκαλά, Εφ. Γκριτζά, Στρατήγη, Χρονοπούλου, Μπεντεβή, Σκαρλή, Κούβαλη, Κυριακοπούλου, Τυροβολά, Πραμαγκιούλη), που προκρίθηκε στην τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος, έγινε μία από τις ομάδες που ανέβηκαν σε εθνική κατηγορία με πολύ χαμηλό μέσο όρο ηλικίας.
Έξι χρόνια αργότερα, η Άμιλλα παρουσιάζει ακόμα μικρότερο μέσο όρο ηλικίας και έχει στη θέση της Πανδώρας, την Καλαματιανή Βίνα Μάλαμα, ενώ παρουσιάζει παράλληλα στο παρκέ πέντε διεθνείς του Αρκαδικού μπάσκετ.
Τις «μικρές» του 2006 Χριστίνα Τσουκαλά, Έφη Γκριτζά και τις ακόμα μικρότερες που στην άνοδο του 2006 ήταν από οκτώ έως δώδεκα ετών (Καλομιτσίνη, Σπυροπούλου, Π.Τσουκαλά).
Αντί για την Πραμαγκιούλη από την Καλαμάτα, υπάρχει πλέον η Σπαρτιάτισσα Παναγιώτα Αλατσά που έχει κερδίσει τα κολακευτικά σχόλια όλων για τη βελτίωση που έχει επιδείξει και την αγάπη της για το μπάσκετ, ενώ η έμπειρη Ασπασία Μπενέκη είναι το πλευμέηκερ που χρειαζόταν η Άμιλλα στις κρισιμές στιγμές των παιχνιδιών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις Χρονοπούλου, Ανδριανοπούλου, Κουρόγιωργα που έβαλαν από την πλευρά τους το δικό τους λιθαράκι…
10 Σχόλια
Μπράβο, συγχαρητήρια σε όλα
Μία μεγάλη προσπάθεια έγινε
ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ
Συγχαρητήρια για την άνοδο
Θερμα συγχαριτηρια για την
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ
Βρε ρεπορτερ πας σε γυναικειο
ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ
ψηλε συγχαρητηρια και καλη
Θερμα συγχαριτηρια για την