Η πολιτική, και ειδικότερα η διακυβέρνηση, που είναι και το ζητούμενο της πολιτικής, στην τελική, και το αποτέλεσμά της το οποίο δεν μας απασχολεί όσο θα έπρεπε, είναι ζήτημα προσωπικοτήτων και σχέσεων, ανάμεσα στα άλλα. Ακόμα και αν δεν υπάρχουν κοινοί τόποι, πρέπει να εφευρεθούν, για να μην μείνουν φράσεις όπως «για το καλό του τόπου θα συνεργαστούμε» ως ευχολόγια και ενθυμήματα της αλλαγής σκυτάλης στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και επί τέσσερα χρόνια βρεθούν οι πολίτες να παρακολουθούν ένα έργο με αντεγκλήσεις και κορόνες στη μεγάλη σκηνή του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Το σύνθημα για δουλειά, που επαναλαμβάνει στις τοποθετήσεις του ο νέος περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας, από μόνο του δεν κάνει τίποτε. Τουλάχιστον όχι όταν πετάει «καρφιά» για έλεγχο στα οικονομικά πεπραγμένα της προηγούμενης περιφερειακής αρχής. Οι απανωτές ανακοινώσεις της «Νέας Πελοποννήσου» περί συνεχούς παρουσίας στα πράγματα ώστε να διαφυλαχθούν τα δικαιώματα των Πελοποννησίων επίσης από μόνη της δεν σημαίνει τίποτε. Αλίμονο αν η «αξιωματική αντιπολίτευση» του Περιφερειακού Συμβουλίου δεν είναι συνεχώς παρούσα. Περισσότερο λάδι στη φωτιά έριξε η απάντηση του Πέτρου Τατούλη στον οικονομικό έλεγχο, όταν ζήτησε να απομακρυνθεί από τη θέση του ο αντιπεριφερειάρχης Κορινθίας επειδή έχει καταδικαστική απόφαση εις βάρος του. Όπως μάλιστα επανέλαβε ο κ. Τατούλης, σε ερώτηση δημοσιογράφου στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου ως περιφερειάρχη, «δεν θα συγχαρώ τον κ. Νίκα, τον υβριστή της οικογένειάς μου». Τα απανωτά δελτία Τύπου, επίσης, σε κάθε ευκαιρία της «Νέας Πελοποννήσου» δείχνουν από τώρα τις διαθέσεις της παράταξης για συνεχή σκληρό διάλογο με την παράταξη Νίκα.

Οι καθαρές πολιτικές θέση των δύο παρατάξεων που ισοψήφισαν σε έδρες στο Περιφερειακό Συμβούλιο είναι εκ διαμέτρου αντίθετες: πολιτική ανεξαρτησία, αυτονομία, αυτοδιάθεση ο Πέτρος Τατούλης και η «Νέα Πελοπόννησος», κομματική ταυτότητα (σαφώς η περιφερειακή αρχή είναι όλων των Πελοποννησίων αλλά ο συνδυασμός Νίκα πρόσκειται στο κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και αυτό δεν αμφισβητείται), συγκεντρωτικός χαρακτήρας και κοντά στο κράτος, στην κυβέρνηση, ο νέος περιφερειάρχης.

Πέρα από όλα τούτα, ο νέος νόμος θα φέρει μάλλον αναγκαστικές -σχεδόν εκβιαστικές- συμπράξεις ανάμεσα στις παρατάξεις του Περιφερειακού Συμβουλίου, οι οποίες, όπως και όποτε κι αν γίνουν, δεν θα μπορούν να αλλάξουν.

Και, μέσα σε όλα αυτά, εκκωφαντική είναι η σιωπή του Δέδε.

Ελπίζουμε, μόνο, να μην εγκαταλείψει, όπως έχει πράξει στο παρελθόν, διότι έχει εξαιρετικούς περιφερειακούς συμβούλους.

Εν ολίγοις, οι δύο «μεγάλοι» πρέπει να τα βρουν, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο σε πρώτη φάση. Η Πελοπόννησος έχει πολλά προβλήματα και αν δεν επικεντρωθούν όλες οι παρατάξεις στο πώς θα μονιάσουν για να τα λύσουν, η Περιφέρεια θα βρεθεί πολλά χρόνια πίσω.

Και μια υποσημείωση για τα άδεια στρατόπεδα στην Πελοπόννησο: Ο κ. περιφερειάρχης δήλωσε ότι θέλει να τα χρησιμοποιήσει για να στεγαστούν υπηρεσίες της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ο τέως δήμαρχος Τρίπολης ήθελε να τα μετατρέψει σε διοικητικό πάρκο και προς αυτή την κατεύθυνση έχει κινηθεί, όπως επεσήμανε ο ίδιος προχθές που παρέδωσε τον Δήμο στον κ. Κώστα Τζιούμη. Η κυβέρνηση, χωρίς να γνωρίζουμε πλήρως τις προθέσεις της, σχεδιάζει, όπως και η προκάτοχοί της, να μεταφέρει μετανάστες στο στρατόπεδο της Κορίνθου, τουλάχιστον, πράγμα που ίσως σημαίνει αξιοποίηση των στρατοπέδων για τη στέγαση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων. Η φυσική ηγεσία του Στρατού δεν πρέπει κάποτε να φέρει έναν αντίλογο; Διότι σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μεγάλου κινδύνου, ενός σεισμού για παράδειγμα, ποιοι χώροι υπάρχουν για να στεγάσουν ενδεχομένως χιλιάδες πολίτες οι οποίοι, ο μη γένοιτο, μπορεί να βρεθούν χωρίς σπίτι; Έχουν καταγραφεί και μετρηθεί όλοι οι χώροι που βρίσκονται στην κυριότητα της Περιφέρειας ώστε να γνωρίζουμε ότι πουθενά αλλού δεν μπορούν να στεγαστούν υπηρεσίες παρά μόνο στα στρατόπεδα;

Γι' αυτό, καλό είναι να κάνουν όλοι ένα βήμα τη φορά, προτού προχωρήσουν σε ανακοινώσεις.

Γαλανιάδη Εύα