Ήταν μία από τις εισόδους της Τρίπολης, καθώς εκεί υπήρχε η «πόρτα του Ναυπλίου», όπως λεγόταν. Η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου ή, παλαιότερα, οδός Ναυπλίου, ξεκινάει από την πλατεία Κολοκοτρώνη και κατευθύνεται ανατολικά, συναντάει το νεκροταφείο της Μεταμόρφωση της Σωτήρος και καταλήγει στον περιφερικό δρόμο της Τρίπολης.

Αρχίζοντας την περιήγηση από τη δεξιά πλευρά στη γωνία με την πλατεία Κολοκοτρώνη έως την οδό Λαγοπάτη στη γωνία ήταν οικόπεδο με ένα σπίτι όπου έμενε η οικογένεια Πασαλή. Μετά τον Πόλεμο ήρθε στην ιδιοκτησία Μυτζήθρα από το Στενό, ο οποίος έφτιαξε καταστήματα στο ισόγειο. Στη γωνία ακριβώς ήταν το πρακτορείο μεταφορών των Αφών Ευάγγελου και Μιχάλη Τσιγαρίδη και του Μπάτακα και αργότερα οι αφοί Τσιγαρίδη άνοιξαν το καθαριστήριο ρούχων. Έπειτα από το ‘60 κτίστηκε πολυκατοικία από πάνω.

Δίπλα ακριβώς ήταν το σπίτι του Αλέξη Σταυρόπουλου. Στο ισόγειο για πολλά χρόνια έμενε ο Γ. Μάγκλαρης (είχε τα χάμουρα απέναντι).

Κολλητά ήταν η οικία των αφών Χωματά (είχαν κατάστημα υφασμάτων και το ξενοδοχείο «Αρκαδία»). Στο ισόγειο ήταν δυο μικρά καταστήματα, το ένα η αντιπροσωπεία αυτοκινήτων των Χ. Θεοδωσόπουλου και Τάκη Μπίνη και το άλλο το γραφείο κηδειών των αφών Μπούκα.
Στη συνέχεια συναντάμε την οικία του Αντωνίου. Στον άνω όροφο στέγασε την οικία του και στο ισόγειο το μπακάλικόο του. Κολλητά με το μπακάλικο του Αντωνίου είχε νοικιάσει μαγαζάκι στην Ι. Τσέλου μανταρίστρα καλτσών από τη Βλαχοκερασιά.

Τέλος, γωνία με την οδό Λαγοπάτη ήταν η διώροφος οικία Τραμπίδου (ήταν κόρη ανωτάτου αξιωματικού). 

Εδώ τελειώνει η περιήγηση στη δεξιά πλευρά του δρόμου από την πλατεία Κολοκοτρώνη έως την οδό Λαγοπάτη. 

Ξεκινάμε την περιήγηση στην αριστερή πλευρά της οδού Ελ. Βενιζέλου από την πλατεία Κολοκοτρώνη έως την οδό Ομήρων. Στη γωνία ακριβώς συναντάμε την οικία του Ζούζουλα η οποία ήρθε στην κατοχή των αφών Ηλία και Κωνσταντίνου Μήτσια. Στην οικία έμεναν κατά καιρούς ο Αντζουλίνης και έπειτα ο Λούτης (εμπορία υφασμάτων). Στον άνω όροφο έμενε ο δικηγόρος Κουλουκίνας.

Αμέσως μετά υπάρχει ένα στενάκι, η οδός Σιατιστέως. Αμέσως μετά η γωνία ήταν οικία ιδιοκτησίας Κρανιά, στον άνω όροφο ήταν το σπίτι και στο ισόγειο το κατάστημα με τα χάμουρα και τις καπιστράνες του Γ. Μάγκλαρη. Μετά τον Πόλεμο υπήρχαν δυο μαγαζιά, το πρώτο το γραφείο κηδειών των αφών Μπούκα και το άλλο το ποδηλατάδικο του Θεόδωρου Τσαρούχη το οποίο λειτούργησε και ο αδερφός του Χαράλαμπος.

Κολλητά ήταν το ξενοδοχείο του Μαδούρου μετέπειτα Κ. Πασαλή (ιερέας από το Στενό) και υπήρχε και εστιατόριο στο ισόγειο του ξενοδοχείου. Αμέσως μετά ηταν ένα οικόπεδο με ένα σπίτι. Στο σπίτι στέγαζε το πρατήριο βενζινών Mobil (1948) ο Ευάγγελος Δανιγγέλης.  Έπειτα από χρόνια έχτισε στο ίδιο μέρος κατάστημα με ανταλλακτικά αυτοκινήτων.

Συνεχίζοντας τη νοσταλγική βόλτα μας, συναντάμε την οικία του Πολυχρονόπουλου στον άνω όροφο και στο ισόγειο το χάνι του. Ο Πολυχρονόπουλος είχε τρία παιδιά τους Γεώργιο, Ιωάννη και Κωνσταντίνο. Μάλιστα ο Γεώργιος (καθηγητής το επάγγελμα) έγινε και δήμαρχος της Τρίπολης. Για κάποιο φεγγάρι είχε νοικιάσει ένα μέρος ο Παραδείσης για εμπορία ελαστικών.

Αμέσως μετά ήταν ένα οικόπεδο με ένα μικρό σπίτι όπου στέγαζε ο Σταύρος Γεωργακόπουλος ή «Χλαπ» το ποδηλατάδικό του. Μετά από χρόνια το αγόρασε ο Παναγιώτης Μπίνης, το έχτισε και άνοιξε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων Volvo και Mitsubishi. 

Τέλος, γωνία με την οδό Ομήρου ήταν η οικία του Δ. Κουλούκη (τυπογράφος το επάγγελμα) στο ισόγειο ήταν τα γραφεία των Ν. Τουρνικιώτη και Β. Μπουρέκα, είχαν λεωφορεία και εκεί στέγαζαν την γραμμή Στενό-Αγιωργήτικα-Παρθένι προτού δημιουργηθεί το ΚΤΕΛ Αρκαδίας.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της αριστερή πλευράς της οδού Ελ. Βενιζέλου από την πλατεία Κολοκοτρώνη έως την οδό Ομήρου.

Κατευθυνόμαστε διαγώνια και ξεκινάμε την περιήγηση της δεξιάς πλευράς της οδού Ελ. Βενιζέλου από την οδό Λαγοπάτη έως την οδό Ζαλόγγου. Στη γωνία ακριβώς ήταν ένα οίκημα επίσης ιδιοκτησίας Τραμπίδου. Στο άνω όροφο έμενε ο Βασίλης Κρεμαστιώτης και στο ισόγειο άνοιξε καφενείο όταν συνταξιοδοτήθηκε.

Κολλητά ήταν ένα οίκημα ιδιοκτησία Σερέτη και στέγαζε το κατάστημα ανταλλακτικών αυτοκινήτων των Παναγιώταρου και Φιλόπουλου -έπειτα από χρόνια μπήκε στην επιχείρηση και ο Παπαδημητρίου.

Αμέσως μετά ήταν η οικία του Σερέτη, ταξιτζή το επάγγελμα.

Στη συνέχεια ήταν το χάνι του Τσακάρεστου. Μέσα ήταν ο Ρηγόπουλος ο οποίος καλίγωνε τα άλογα. Δίπλα ακριβώς έμενε ο Κώστας Κάππος με την οικογένειά του. Ο γιος του Γ. Κάππος ήταν μηχανικός.
Δίπλα ακριβώς ήταν τρία οικήματα ιδιοκτησίας Β. Αναγνωστόπουλου, τα οποία έπειτα από χρόνια ήρθαν στην κατοχή του Μιχάλη Κανατά.

Το πρώτο ηταν οικία του Μιχ. Κανατά που είχε το γνωστό γαλακτοπωλείο στην αρχή της οδού Παλαντίου. Στο μέρος αυτό έμενε και ο Σταυρόπουλος με την πολυμελή οικογένεια του (είχε κορδέλα).

Επόμενο οίκημα ήταν το μπακάλικο του Β. Αναγνωστόπουλου (έως τη δεκαετία του ‘50)  όπου είχε και την οικία του στον άνω όροφο. Έπειτα στο ίδιο μέρος άνοιξε το καφενείο του ο Αντώνης Γαργαλιώνης. Όταν έκλεισε  το καφενείο το 1959, άνοιξε στο ίδιο μέρος εργαστήριο επίπλων των Χ. Θεοδωρόπουλου και Ι. Καραλέκα.  Κολλητά ήταν το Κτηνιατρείο Τρίπολης και για ένα φεγγάρι υπήρχε στο υπόγειο ένας γανωτής.

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας, συναντάμε ένα οικόπεδο μεγάλο με ένα οίκημα στο οποίο στέγαζαν τις επιχειρήσεις τους, μέσα στο βάθος στη στοά ηταν ο Γ. Καρύδης που έφτιαχνε καρότσες αυτοκινήτων τις οποίες έβαφαν ο αφοί Σαλαπάτα, μπροστά και δεξιά στεγαζόταν το καροποιείο των Γ. Δελή ή «Βράχου» και του Αριστείδη Τζάτζου.  Έπειτα στο ίδιο μέρος ήταν το ποδηλατάδικο του Χρυσόστομου Γιαννιτόπουλου.

Το οίκημα αυτό το πήραν ο αφοί Αποστολόπουλοι και έχτισαν οικοδομή με δύο καταστήματα. Το πρώτο κατάστημα ήταν τα ανταλλακτικά αυτοκινήτων των Τζανή - Χαραλαμπόπουλου και το άλλο ταπετσαρίες αυτοκινήτων του Δημάκη και Π. Καραμάνη. Τους ορόφους του νοίκιασαν στη ΔΕΗ.

Αμέσως μετά ήταν η οικία του Β. Μπάρλα, του δικηγόρου. Έπειτα στο ισόγειο ήταν το δικηγορικό γραφείο των  Μπάρλα και Ραμόγιαννη. Μετά, το 1950, στο βάθος του οικοπέδου ήταν το ηλεκτρολογείο και μπαταρίες αυτοκινήτων του Γ. Γιόρμα το οποίο συνέχισε ο αδερφός του και το συνεργείο αυτοκινήτων του Γ. Τραχανά ή Μαντζάγριου. Μπροστά και δεξιά ήταν η αντιπροσωπεία αυτοκινήτων του Τάκη Μπίνη. Και μετά τη στοά, εκεί που βρισκόταν παλιά το δικηγορικό γραφείο, κατασκεύαζε σούστες αυτοκινήτων ο Φ. Μαρούδας.

Στο υπόγειο του κτιρίου στεγαζόταν η ταβέρνα του Μπένου.

Δίπλα ακριβώς ήταν ένα μεγάλο οικόπεδο στο οποίο είχε ο Ρουσιώτης μηχανουργείο ήταν τορναδόρο, στο βάθος βρισκόταν το κατάστημα ελαστικών του Στ. Δημάκη. Και μπροστά το ηλεκτρολογείο αυτοκίνητων του Δημήτρη (Τζίμη) Ασημακόπουλου.

Επόμενο οίκημα ήταν η οικία του Δήμου Τσιμπλάκου -έμενε με τις 2 αδερφές του Αφροδίτη και Ντίνα που ήταν μοδίστρες. Μπροστά ήταν για κάποια χρόνια το ξυλουργείο του Ν. Σιάννα. Κολλητά ήταν η οικία Τζιμόγιαννη και για πολλά χρόνια έμενε η οικογένεια Παλλαδά. Κολλητά, επίσης, ήταν το σπίτι του Γεωργανόπουλου και νοίκιαζε δωμάτια στους μαθητές του Γυμνασίου που έρχονταν από τα χωριά. Στο ισόγειο όταν κτίστηκε οικοδομή, έγινε το κατάστημα ανταλλακτικών αυτοκινήτων του Μπάμπη Σκορπίδα.

Μετά το συγκεκριμένο οίκημα ήταν μια σούδα που οδηγούσε στο 1ο Γυμνάσιο. Μάλιστα υπήρχε μπροστά στον δρόμο δίπλα από τη σούδα και μια οικία όπου έμενε ο καθηγητής φιλόλογος Πετράκης από τη Βλαχοκερασιά. Μέσα στο προαύλιο ήταν ένα κυλικείο που πουλούσε σοκολάτες και καραμέλες ο μπαρμπα-Βασίλης Κοροναίος. Στο μέρος αυτό που ήταν μπροστά από το παράρτημα του Γυμνασίου, για λίγα χρόνια στεγάστηκε το 7ο Δημοτικό.

Κολλητά ήταν ο φούρνος του Β. Μπρουμά, τον οποίο έπειτα τον νοίκιασε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και τον συνέχισε ο γιος του Μιχάλης. Στη γωνία του σπιτιού με το επόμενο οικόπεδο ήταν η Μαρμαρένια Βρύση την οποία μετέφεραν αρχικά στην πλατεία Κολοκοτρώνη και έπειτα απέναντι από τον Προφήτη Ηλία. 

Τέλος, γωνία με την οδό Ζαλόγγου βρισκόταν ένα οίκημα με οικόπεδο όπου έμενε ο Κυριάκος (μπρούκλης) και η Αφροδίτη Κυριακοπούλου και το αγόρασε ο Μιχάλης Παπαδόπουλος και μετέφερε τον φούρνο από δίπλα.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της δεξιάς πλευράς της οδού Ελ. Βενιζέλου από την οδό Λαγοπάτη έως την οδό Ζαλόγγου (συναντώντας ενδιάμεσα και την οδό Παπαφλέσσα). Ξεκινάμε την περιήγηση της αριστερής πλευράς της Ελ. Βενιζέλου από την οδό Ομήρων έως την οδό Ζαλόγγου. 

Στη γωνία ακριβώς ήταν ένα μονώροφο οίκημα ιδιοκτησίας Προκόπη Μπίνιου με την οικία στον άνω όροφο και στο ισόγειο να στεγάζει το μπακάλικό του. Στο υπόγειο υπήρχε και η ταβέρνα του επίσης. Το 1952 το νοίκιασαν οι αφοί Αναστάσιος και Αλέκος Σωτηρακόπουλος και άνοιξαν παντοπωλείο και το 1958 το αγόρασαν το οίκημα και το συνέχισαν ως παντοπωλείο. 

Κολλητά ήταν ένα συνεργείο αυτοκινήτων από το οποίο πέρασαν πολλοί, όπως το 1938 περίπου, ο Δούρος Γιάννης αρχικά μαζί με το Σταύρο Δαγρέ διατηρούσαν συνεργείο στην οδό Β. Όλγας 38. Μέσα φιλοξενούσε τον Κούκο ο οποίος κατασκεύαζε ψυγεία και καρότσες. Μετά από έναν χρόνο, ο Ιωάννης Δούρος συνεταιρίστηκε με τον αδερφό του Μίμη. Έπειτα στο ίδιο μέρος, ο Γιόρμας, ο Περδίου, ο Διακόπουλος και τέλος ο Πετρόπουλος. Μάλιστα για κάποια χρόνια ηταν και βενζινάδικο και το είχε ο Κ. Φάσος.

Δίπλα ακριβώς ήταν το χάνι του Ραδαίου από τη Δημητσάνα. Το χάνι το είχαν τα αδέρφια Δημήτρης, Παναγιώτης και Χαράλαμπος.

Επόμενο οίκημα ήταν των αφών Γαρυφαλιάς και Αντιγόνης Μαλλίρη. Στο άνω όροφο νοίκιαζαν τα δωμάτια σε κόπελες που πήγαιναν στην Ακαδημία. Στο ισόγειο έμενε ο Ευάγγελος Ρίμπας, αυτοκινητιστής. Αμέσως μετά ήταν η οικία και το μικροβιολογικό εργαστήριο του Μουντζουρόπουλου. 

Συνεχίζοντας τη νοσταλγική διαδρομή συναντάμε ένα οικόπεδο ιδιοκτησίας Ραδαίου με ένα οίκημα όπου στεγαζόταν το καροποιείο των Η. Δελή και Δ. Κηφισιώτη.

Κολλητά ήταν το χάνι και σαγματοποιείο του Δήμου Τσιμπλάκου.

Τέλος, γωνία με την οδό Παπαφλέσσα ήταν ένα οικόπεδο στο οποίο ήρθαν τα δυο αδέρφια ο Δημήτρης (Μίμης) και Ιωάννης Δούρος και άνοιξαν το συνεργείο αυτοκινήτων μετακομίζοντας από το προηγούμενο μέρος που προείπαμε. Το οικόπεδο ηταν ιδιοκτησίας Γ. Ιωάννου (ο Ιωάννου είχε λεωφορείο από το Καστρί). Όταν πέθανε ο Δημήτρης, το ανέλαβε ο αδερφός του Ιωάννης. Το συγκεκριμένο οικόπεδο επίσης φιλοξενούσε σε ένα μέρος του οικοπέδου το ηλεκτρολογείο αυτοκινήτων του Γεωργίου Περδίου («Εξαδάχτυλος»). Έπειτα στο ίδιο μέρος στέγασαν τις επιχειρήσεις τους οι Κούκος φανοποιείο, Χ. Γλίνος ψυγεία αυτοκίνητων, ο Ευάγγελος Σκορπίδας φανοποιείο, οι αφοί Κατσαούνη φανοποιείο με σόμπες, ο Χ. Καραλής με τόρνο.

Περνάμε απέναντι ακριβώς στη γωνία, όπου συναντάμε το κεντρικό κτίριο του 1ου Γυμνάσιου Τρίπολης το οποίο όταν μεταφέρθηκε στο ιδιόκτητο κτίριο στο μέρος αυτό κατασκευάστηκε το Εργατικό Κέντρο Τρίπολης. Κολλητά ηταν το μπακάλικο των Γρ. Παναγιωτόπουλου και Αντ. Σκαλίδη.
Αμέσως μετά ήταν η οικία του Λάμπρου Σεβδαλή, αυτοκινητιστή το επάγγελμα. Τέλος, γωνία με την οδό Ζαλόγγου βρισκόταν ένα οίκημα της Γραμματικής Σταυρόπουλου που νοίκιαζε δωμάτια στα παιδιά από τα χωριά που φοιτούσαν στο 1ο Γυμνάσιο.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της αριστερής πλευράς της Ελ. Βενιζέλου από την οδό Ομήρων έως την οδό Ζαλόγγου. Κατευθυνόμαστε διαγώνια και ξεκινάμε την περιήγηση δεξιά της Ελ. Βενιζέλου από την οδό Ζαλόγγου έως την πλατεία της Μεταμορφώσεως. Στη γωνία ακριβώς συναντάμε την οικία Κ. Περεντέ. Τη συγκεκριμένη οικία έπειτα από χρόνια αγόρασε ο Χρήστος Κούβελης και εκεί στέγασε στο ισόγειο το μηχανουργείο του, το οποίο συνέχισε ο γιος του Κώστας.

Κολλητά ήταν ένα οίκημα ιδιοκτησίας επίσης Περεντέ. Αρχικά ήταν το κατάστημα ανταλλακτικών αυτοκινήτων των Τζανή και Χαραλαμπόπουλου. Μετά από λίγα χρόνια το πήρε ο Κούβελης και το ένωσε με το προηγούμενο που προείπαμε και το έκανε μηχανουργείο. 

Αμέσως μετά είναι ένα οίκημα με όροφο, όπου έμεναν οι οικογένειες Μπαρτζαβέλα και Χριστόπουλου («Μπακαλάκου»).

Συνεχίζοντας την ίδια πορεία συναντάμε την οικία του Κάρναβου και του γαμπρού του Δήμου Παπαηλίου την οποία αγόρασε έπειτα ο Παπαντώνης (από το Στενό). Στο υπόγειο στέγαζε την ταβέρνα του.

Κολλητά ήταν η οικία όπου έμενε ο Μήτσος Γιαννουσόπουλος. Έπειτα από χρόνια ήρθε το αγόρασε Γ. Μπάρλας και στο υπόγειο στέγαζε την ταβέρνα του.

Δίπλα ακριβώς ήταν ένα οίκημα με δυο σπίτια, στο ένα έμενε ο Καλογερόπουλος καθηγητής (επίσης σε αυτό το σπίτι έμεναν η οικογένεια Σμυρλή και Μιχαλάκου Κώστα) και στο άλλο ο Δ. Τζιόλας, δάσκαλος.

Τέλος, γωνία με την πλατεία Μεταμορφώσεως ήταν ένα σπίτι ιδιοκτησίας Μάμαλη το οποίο πήρε ο Παραδείσης και το έκανε καταστήματα. Στο σπίτι που προείπαμε, έμενε ο Γ. Τούκας που είχε γιο τον Σίμο (δικηγόρος), τον Κώστα (λογιστής) και την Γωγώ. Ο Σίμος  έπαιζε μπάλα στο Άρη Τρίπολης και στον Αστέρα Τρίπολης.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της δεξιάς πλευράς της Ελ. Βενιζέλου από την οδό Ζαλόγγου έως την πλατεία της Μεταμορφώσεως.

Ξεκινάμε την περιήγηση της αριστερής πλευράς της οδού Ελ. Βενιζέλου από την οδό Ζαλόγγου έως την οδό Δούνια. Στη γωνία ακριβώς συναντάμε την οικία του Ιωάννη Γιαννόπουλου (υποδηματοποιού) και αμέσως μετά την οικία του Κ. Γκουντάνη, αμαξά το επάγγελμα, ο οποίος είχε 7 παιδιά.

Αμέσως μετά συναντάμε την οικία στο άνω όροφο και το μπακάλικο του Η. Τσίπιρα.

Στη συνέχεια υπήρχε επίσης ένα μονώροφο οίκημα, στον όροφο βρισκόταν η οικία του Μπαρμπάκου και στο ισόγειο το μπακάλικό του.

Δίπλα ακριβώς ήταν είσοδος η οποία ακολουθούσε μια σούδα και οδηγούσε στο βάθος όπου ήταν η οικία του Αντώνη Φιλόππουλου, ελαιοχρωματιστή το επάγγελμα.

Επόμενο οίκημα ήταν η οικία του Ν. Δημητρόπουλου και στο ισόγειο στέγαζε το μπακάλικό του από το 1890 έως το 1950, έπειτα τα παιδιά του Δημήτρης και Ιωάννης είχαν μεγαλομπακάλικο στην Γεωργίου Α’. 

Κολλητά ήταν η οικία του Ιωάννη Σαλαπάτα («Μπόζου») είχε κουρείο κάτω από τον άγιο Βασίλειο από το 1890. Η κόρη του Σοφία παντρεύτηκε το 1945 τον Φώτη Σαβάκη, αστυνομικό και αργότερα δημόσιο υπάλληλο. Έπειτα από χρόνια γκρέμισε το παλιό οίκημα και έκτισε οικοδομή και έμειναν τα παιδιά του με τις οικογένειές τους: ο  Σάββας Σαββάκης, ο Θεμιστοκλής Σαββάκης και η Βάσω Χρονοπούλου και η μητέρα τους.

Τέλος, γωνία με την οδό Δούνια ήταν τρεις οικίες ιδιοκτησίας Αθανάσιου Τασούλη ο οποίος ήταν αμαξάς. Στο πρώτο σπίτι κατά καιρούς έμεναν ο Γεώργιος Καπνιάς υπάλληλος υγειονομικού, ο Μπαγιώργος Αριστείδης αστυνομικός και ο κ. Μπένος. Στο άλλο σπίτι έμεναν κατά καιρούς με τις οικογένειές τους ο Κ. Φάσσος, αργότερα ο Σπύρος Πολίτης, μετά ο Μιχάλης Καλλιντέρης και τέλος ο Ευάγγελος Αλεξόπουλος. Και το τρίτο σπίτι γωνία με την οδό Δούνια έμενε ο Αθανάσιος Τασούλης, αμαξάς που προείπαμε και τσαγκάρης. Στο υπόγειο στέγαζε και την ταβέρνα του.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της αριστερής πλευράς της οδού Ελ. Βενιζέλου από την οδό Ζαλόγγου έως την οδό Δούνια. Κατευθυνόμαστε διαγώνια και ξεκινάμε την δεξιά πλευρά της οδού Ελ. Βενιζέλου από το πλατεία Μεταμορφώσεως έως τον περιφερεικό δρόμο, την Αλεξάνδρου Σούτσου.

Ξεκινώντας την περιήγηση συναντάμε την εκκλησία  Μεταμόρφωση του Σωτήρος με το νεκροταφείο. Το νεκροταφείο είναι από τα 7 πιο παλιά στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους.

Από το μέρος αυτό ήταν και η πύλη του Ναυπλίου, όταν η πόλη περικλειόταν από το τείχος.

Έπειτα από το νεκροταφείο ήταν μια μικρή σούδα (στενάκι) και μετά ήταν το βενζινάδικο του Νικολάου Καψιμάλη με μάρκα ΕΚΟ. Μετά συναντάμε ένα στενάκι, την Πατριάρχου Φωτίου.

Επόμενη γωνία ήταν τα ανταλλακτικά του Σπυρόπουλου. 

Κολλητά γωνία με ένα άλλο στενάκι ήταν η οικία Καψιμάλη.

Επόμενη γωνία ήταν η οικία του Χαράλαμπου Τσαρούχη.

Αμέσως μετά ηταν η οικία του Κ. Σάρλα. Και γωνία με την οδό Αλ. Σούτσου (περιφερειακός) ήταν ένα οικόπεδο στο οποίο στεγαζόταν το μαρμαράδικο του Δημόπουλου.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση της δεξιάς πλευράς της οδού Ελ. Βενιζέλου από το νεκροταφείο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος έως τον περιφερειακό δρόμο.

Ξεκινάμε την περιήγηση της αριστερής πλευράς της οδού Ελ. Βενιζέλου από την οδό Δούνια έως τον περιφερειακό δρόμο (συναντώντας τις οδούς Δήμητρος, Λυκούργου και Ραγκαβή).

Στη γωνία με την οδό Δούνια συναντάμε την οικία και την ταβέρνα στο υπόγειο του Χρήστου Βερέμη. Κολλητά γωνία με την οδό Δήμητρος ήταν το συνεργείο των Νικήτα Σπήλιου και Δημήτρη Καρνέζη. Περνάμε απέναντι γωνία και βλέπουμε την οικία και την ταβέρνα στο υπόγειο του Δ. Κολομιτσίνη. Αμέσως μετά ήταν η οικία του Βασίλειου Ασσιούρα ,στο ισόγειο στεγαζόταν το κατάστημα κατασκευής εξατμίσεων του Χ. Κολομιτσίνη και δίπλα ακριβώς η οικία του Πάνου Αρσένη.  Κολλητά ήταν η οικία του κ. Σφύκα, αστυνομικού το επάγγελμα. Στο ισόγειο στεγαζόταν το ηλεκτρολογείο του Αντζά. Αμέσως μετά ήταν η οικία του Δημήτρη Πρωιμάδη, αμαξά. Το συγκεκριμένο ακίνητο το πήρε προίκα η κόρη του Παναγιώτα όταν παντρεύτηκε τον Παραδείση. Κατασκεύασαν οικοδομή και άνοιξαν βενζινάδικο.

Δίπλα ακριβώς ήταν η αποθήκη και το γκαράζ της ΥΕΚΑ και εκεί ήταν αραγμένα τα κρατικά αυτοκίνητα. Μετά από χρόνια ήρθε και εγκατέστησε το μαρμαράδικό του ο Αθ. Βλάμης. Επόμενο οίκημα ήταν το βενζινάδικο του Θύμιου Σεβδαλή. Τέλος, γωνία με την οδό Λυκούργου βρίσκονταν επιχειρήσεις: κατά καιρούς το συνεργείο του Ιωάννη Μίσια, το ηλεκτρολογείο του Γ. Αντζά και το φανοποιείο του Π. Μάκα. Απέναντι γωνία ήταν το  Κτηνιατρείο Τριπόλεως. Κολλητά ηταν η οικία του Βασιλείου Ασιούρα, αυτοκινητιστή. Αμέσως μετά γωνία με την οδό Ραγκαβή ήταν οικόπεδο.

Απέναντι γωνία ηταν ην οικία του Καρύδη και έπειτα το τσιμεντάδικο «Δομή» των αφών Καρύδη. Το τσιμεντάδικο συνεχιζόταν και συναντούσε την οδό Ναυπλίου αλλά απαλλοτριώθηκε ένα μέρος του και δημιουργήθηκε ο περιφερειακός δρόμος (οδός Μουτζουρόπουλου). Εδώ τελειώνει η περιήγηση της οδού Ελ. Βενιζέλου από την Πλατεία Κολοκοτρώνη έως τον περιφερειακό δρόμο της Τρίπολης.

Κατά την έρευνά μου για αυτό το άρθρο όσο και για τα προηγούμενα που έχω δημοσιεύσει, και που αποτελούν μέρος του υπό δημοσίευση βιβλίου μου για την ιστορία της παλιάς Τρίπολης και των ανθρώπων της, τις πληροφορίες για τους δρόμους, τους χώρους άθλησης, τις πλατείες, τα εμπορικά και τα άλλα καταστήματα, τις πήρα από ανθρώπους που ζούσαν εκεί ή είχαν καταστήματα ή αθλούνταν και τους ευχαριστώ πολύ. Άθελά μου οπωσδήποτε θα έχουν γίνει κάποια λάθη χωρίς όμως κακό σκοπό και δόλο. Οι πληροφορίες για εκείνη την εποχή είναι λίγες και για αυτό τον λόγο είναι δεκτές οι διορθώσεις για τυχόν παραλήψεις που θα γράψετε στα σχόλιά σας ή στο Email μου. Ίσως είναι πολλά τα ονόματα σε κάποια επαγγέλματα και για κάποια άτομα είναι βαρετό. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, όμως, γιατί δεν θα ήθελα να ξεχάσω κανέναν, γι’ αυτό γράφω όλα τα ονόματα μου έχουν πει ή έχω βρει από διάφορους εμπορικούς καταλόγους της εποχής εκείνης.

Η πόλη μας είναι και οι άνθρωποι που πέρασαν από εδώ.

Το φωτογραφικό υλικό είναι από τα αρχεία της Δήμητρας Δάβιου-Ντέμου, του Αναστάσιου Σωτηρακόπουλου και δικό μου.

ΧΡΗΣΤΟΣ Η. ΜΗΤΣΙΑΣ

Για να επικοινωνήσετε με τον κ. Μήτσια στείλτε του email στο xristoshmitsias@hotmail.com