Πώς να γίνετε αόρατοι στην Τρίπολη
Αν σας έχει πιάσει μια διάθεση φιλοσοφίας επάνω στην ύπαρξή σας -ή στη μη ύπαρξη-, αν αναρωτιέστε για το πώς σας βλέπουν οι άλλοι -με μια δόση «ζην επικινδύνως»-, αν θέλετε να εξερευνήσετε τον τρόπο με τον οποίον η παρουσία σας είναι αισθητή στον χώρο, αν ακόμα έχετε μια βαθύτερη, ανομολόγητη και σκοτεινή επιθυμία να αφεθείτε στις φροντίδες του ΕΚΑΒ, των νοσοκομειακών γιατρών και των νοσηλευτών...
... αν, τέλος πάντων, έχετε κάνει μια death wish, που λένε και στην Αγγλετέρα, ή αν σας έχει πιάσει ο μαύρος ρομαντισμός του Πόε για τους οικογενειακούς τάφους...
... ανεβείτε σε ένα ποδήλατο στην Τρίπολη, κάντε τον σταυρό σας, πείτε ένα μάντρα ή κάντε μια ευχή, μια σπονδή στον Ερμή τέλος πάντων, και πηγαίνετε στη δουλειά σας.
Κάθε μέρα χρησιμοποιώ ποδήλατο. Κάθε μέρα, στις ίδιες διασταυρώσεις, στις ίδιες στροφές, στα ίδια σημεία οπωσδήποτε ένας οδηγός θα παραβιάσει STOP (Παπαρρηγοπούλου) και θα συνεχίσει τον δρόμο του μαλλιοκούβαρα, ένας άλλος θα «ξεπεζέψει» από το πεζοδρόμιο που έχει καβαλήσει στην οδό Βασιλέως Γεωργίου Α' για να πληρώσει τσακ-μπαμ τον λογαριασμό χωρίς να ανάψει φλας και χωρίς να με δει, γκαζώνοντας και αυτός, ένας άλλος θα με προσπεράσει στον ίδιο δρόμο με φόρα, ενώ έρχεται επίσης με φόρα αυτοκίνητο στο αντίθετο ρεύμα ο οδηγός του οποίου δεν έχει δει τα παρκαρισμένα έξω από τον Χόντο.
Διότι, προφανώς, κάθε μέρα, όταν ανεβαίνω στο ποδήλατο γίνομαι αόρατη, πιο αόρατη και από εκείνα τα τζάμια στις διαφημίσεις επάνω στα οποία έσκαγαν παιδιά, ο αφηρημένος σύζυγος, σκυλιά και γατιά.
Στη δική μου περίπτωση, βέβαια, αν σκάσει κάτι επάνω μου αυτό θα είναι ένα αυτοκίνητο, μπορεί και δύο μαζί.
Αλλά, δεν βαριέσαι! Όλοι από κάτι θα πάμε!
Μόνο σήμερα, λοιπόν, είχα τόσες ευκαιρίες να φιλοσοφήσω τη ζωή ή να βρεθώ και πέρα από αυτήν, ξεκινώντας από την Παπαρρηγοπούλου, όπου ουδείς οδηγός μειώνει ταχύτητα στη θέα του μεγαλύτερου από την κεφάλα του STOP, συνεχίζοντας με τον τύπο που ενώ είχα ξεκινήσει να περάσω απέναντι, με έκοψε χωρίς καν να κορνάρει από αριστερά για να στρίψει -ελπίζω αυτά τα δύο δευτερόλεπτα που κέρδισε να τα αξιοποίησε!- και τελικά στην πλατεία Αγίου Βασιλείου, οδηγός αγροτικού με προσπέρασε από δεξιά με γκάζια, κόλλησε στη στροφή πίσω από δύο παράνομα παρκαρισμένα, δεν με είχε δει καθόλου, προφανώς, διότι έστριψε προς τα αριστερά και με έκλεισε ωραιότατα για να περάσει. Και αυτός κόλλησε στη Γεωργίου Α' δυο δευτερόλεπτα αργότερα αφού, προφανώς, δεν μπορούσε να περάσει πάνω από το φορτηγό που είχε κλείσει τον δρόμο...
Σε μια καθημερινή με πολλή κίνηση, οι δύο στους τρεις οδηγούς δεν θα βγάλουν φλας. Τουλάχιστον τρεις στους τέσσερις θα γκαζώσουν πίσω σου, για να πας γρηγορότερα ή για να κάνεις ακόμα πιο πολύ στην άκρη, διότι έχει και μαγκιά ο Τριπολίτης οδηγός, πώς να το κάνουμε, δεν κορνάρει, γκαζώνει!
Θες να γίνεις αόρατος; Γίνε ποδηλάτης. Θες να διαπιστώσεις τα όρια της ύπαρξής σου; Γίνε ποδηλάτης. Θες να το ρίξεις στην υπαρξιακή αναζήτηση; Γίνε ποδηλάτης!
Αλλά γίνε ποδηλάτης στην Τρίπολη!
Δεν είναι λύση ούτε οι ποδηλατόδρομοι ούτε οι... ουρανόδρομοι σε μια πόλη όπου δεν σέβεται ο ένας τον άλλον. Πεζοί περπατούν στη μέση του δρόμου και με το πάσο τους, περνούν απέναντι χωρίς να τσεκάρουν αν έρχεται αυτοκίνητο. Ποδηλάτες «χώνονται» ανάμεσα στα αυτοκίνητα και πηγαίνουν ανάποδα σε δρόμους. Παρκάρουμε όπου γουστάρουμε, μη προσέχοντας αν κλείνουμε διαβάσεις ή τις ελάχιστες ράμπες ΑμεΑ που υπάρχουν. Οι ράγες των τυφλών «κοσμούνται» από τραπεζοκαθίσματα. Ελάχιστοι φορούν ζώνη ασφαλείας, μηχανάκια περνάνε σαν τους διαόλους στους πεζοδρόμους και στις πλατείες και δεν αποχωριζόμαστε το κινητό όταν οδηγούμε -ίσα-ίσα, θεωρούμε ότι η ώρα της μετακίνησης είναι ώρα «ελεύθερη» να κάνουμε τα τηλεφωνήματά μας.
Οπότε, αφού μυαλό δεν βάζουμε, βλέπω τα πράγματα αλλιώς και λέω ότι έχω κάθε μέρα τη χρυσή ευκαιρία να φιλοσοφήσω τη ζωή, να βλέπω τον Χάρο με τα μάτια μου κάτι φορές, αν και δεν θα 'θελα, να ζω όχι μια πεζή πραγματικότητα, αλλά κάθε πηγαινέλα στη δουλειά μου να είναι μια ευκαιρία αναστοχασμού της ύπαρξής μου.
Όχι, πείτε μου: αν γίνουμε Τρίκαλα, με ποδηλατοδρόμους και με όλα μας τα λιλιά, δεν θα χάσουμε κάτι από την καθημερινή χαρά αναπροσδιορισμού του είναι μας;
Που μπορεί, στο κάτω-κάτω, να μας οδηγήσει και στην τελείωση;..
Γαλανιάδη Εύα
23 Σχόλια
Τα ειπατε ολα Συγχαρητηρια
Ποδηλάτης να σε κυνηγάνε τα
Τραγέλαφος......
Πριν 5 χρόνια ξεκίνησα να
Θέλεις να γίνεις κασκαντέρ
Εντελώς υπερβολικό το "γίνε
Αν λεω αν τα πραγματα ειναι
Τέλειο αρθρο!!! Τα λέει ολα
Όλη η άθλια πραγματικότητα
Οπωσδήποτε υπάρχει θέμα σε
Ας σεβαστούν πρώτα τη
Η προσωπικότητα και η
Μάλιστα..άλλο ένα άρθρο που
Έχω μετακομίσει από Αθήνα
Στις διαβάζεις πεζών να δείτε
Η πόλη των "μπανταβών"!
οι πιο επικινδυνοι οδηγοί
Αγαπητή ποδηλάτισσα ,
Από εμπειρία μπορώ να πω ότι
Οδηγείτε αυτοκίνητο κυρία μου
Μάλλον έχεις να έρθεις πολλά
Οδηγώ αυτοκίνητο αλλά και
Κάτι τελευταίο. Για να
Προσθήκη νέου σχολίου
Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.