Την ώρα που ασχολούμαστε με το αν θα γίνει ή δεν θα γίνει αποδεκτή η παραίτηση Ζουράρι από τον Πρωθυπουργό, την ώρα που ο ίδιος λέει ότι δεν γνωρίζει αν είναι μέλος της ΚΟ των ΑΝΕΛ, μετά το αντι-οπαδικό σατιρικό του, όπως το ονόμασε ο ίδιος, παραλήρημα, η κυβέρνηση πανηγυρίζει επειδή μείωσε την ανεργία. Και προπαγανδίζει διά της κρατικής τηλεόρασης το μεγάλο κατόρθωμα. Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις, έχει την αίσθηση κάποιος ότι ζει στις ΗΠΑ τη δεκαετία του '80 και όχι σε μια χώρα που βρίσκεται ένα σκαλί παραπάνω από τη Βουλγαρία ως προς τους μισθούς.

Τι πανηγυρίζουμε ακριβώς, όμως; Μα, τη μείωση του αριθμού των ανέργων!

Ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων πράγματι μειώνεται και αυτό οφείλεται στη δημιουργία τετράωρων θέσεων απασχόλησης με αμοιβές 342 ευρώ καθαρά.

Δηλαδή, με αυτά τα χρήματα, ο υπο-απασχολούμενος -αλλά σε πολλές περιπτώσεις σκληρά εργαζόμενος, διότι μετά το τέλος του ωραρίου ο υπάλληλος συνήθως εξακολουθεί να εργάζεται, σε άλλες, δε, περιπτώσεις επιστρέφει μέρος του μισθού του στον εργοδότη!- μπορεί να πληρώσει τα εισιτήριά του, ίσως τον λογαριασμό του κινητού του και κάποια γεύματα τον μήνα.

Μάλιστα, υπάρχουν εργαζόμενοι που αμείβονται με μισθό 100-200 ευρώ τον μήνα. Είναι η νέα γενιά φτωχών εργαζομένων, που, ενώ εργάζεται, δεν μπορεί να ζήσει από την αμοιβή που λαμβάνει.

Τα αριθμητικά και στατιστικά στοιχεία από την ΕΡΓΑΝΗ δείχνουν ότι οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης υποχωρούν, και στην αγορά εργασίας κυριαρχούν οι συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας.Ο μέσος μισθός κατρακυλάει και από τον Μάρτιο του 2016 έως τον αντίστοιχο μήνα του 2017 έχει υποχωρήσει από τα 984,21 ευρώ στα 957,3 ευρώ μεικτά. Ο μέσος καθαρός μισθός (χωρίς φόρους και ασφαλιστικές εισφορές) ήταν τον περασμένο Μάρτιο 763 ευρώ.

Η Eurostat, από την άλλη, παρουσιάζει στοιχεία που δείχνουν ότι ένας στους τρεις Ελληνες στερείται βασικών αγαθών, όπως:

- Να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα
- Να κάνουν μία εβδομάδα διακοπές
- Να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα
- Να έχουν θέρμανση στο σπίτι
- Να διατηρούν αυτοκίνητο
- Να αντικαταστήσουν έπιπλα στο σπίτι τους
- Να ανανεώσουν τα φθαρμένα ρούχα τους
- Να έχουν τακτικές δραστηριότητες αναψυχής
- Να βγαίνουν μια φορά το μήνα με την οικογένεια ή με φίλους για ποτό ή φαγητό
- Να έχουν σύνδεση στο Διαδίκτυο

Σύμφωνα με τα στοιχεία στο σύνολο του ενδεκαμήνου από τις 2.228.334 προσλήψεις που έγιναν οι 1.010.106 ήταν πλήρους απασχόλησης ενώ οι υπόλοιπες ήταν για μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση. Τουτέστιν, μόλις το 45,33% ήταν προσλήψεις πλήρους απασχόλησης. Το 40,83% ήταν μερικής απασχόλησης και το 13,84% ήταν εκ περιτροπής απασχόληση.

Κατρακυλάει ο μέσος μισθός

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την επεξεργασία των Περιοδικών Αναλυτικών Δηλώσεων του ΙΚΑ την περασμένη εβδομάδα προέκυψε πως στον ιδιωτικό τομέα ο μέσος μισθός  διαμορφώθηκε τον Μάρτιο στα 957,3 ευρώ μεικτά πέφτοντας από τα 984,21 ευρώ που ήταν τον Μάρτιο του 216.  

1.       Πρώτος βασικός λόγος είναι η επέκταση της μερικής απασχόλησης. Τον Μάρτιο του 2016, οι καταγεγραμμένοι μερικώς απασχολούμενοι ήταν 531.664. Τον Μάρτιο του 2017 μετρήθηκαν 582.041. Η αύξηση φτάνει στο 10% μέσα σε μόλις έναν χρόνο. Λογικό είναι να πέφτει ο μέσος μισθός στην Ελλάδα όταν προστίθενται ολοένα και περισσότεροι μερικώς απασχολούμενοι οι οποίοι αμείβονται με 407 ευρώ τον μήνα. Πληθυσμός 582.041 ατόμων ο οποίος μάλιστα αυξάνεται με ρυθμό της τάξεως του 10%, καταλήγει να ζει με 342 ευρώ καθαρά αν αφαιρεθούν και οι ασφαλιστικές εισφορές.

2.       Ο δεύτερος βασικός λόγος είναι η απόσυρση των παλαιότερων και υψηλότερα αμοιβόμενων εργαζομένων (κυρίως λόγω συνταξιοδότησης) και η αντικατάστασή τους από «φρέσκο» εργατικό δυναμικό το οποίο αμείβεται και με σαφώς χαμηλότερες αποδοχές. Δεν είναι τυχαία η συνεχιζόμενη μείωση του μέσου μισθού για τους εργαζόμενους με πλήρες ωράριο και κανονικό μισθό. Ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης έχει υποχωρήσει τον Μάρτιο του 2017 στα 1199 ευρώ μεικτά. Τον Μάρτιο τυο 2016 ήταν στα 1219 ευρώ μεικτά. Ακόμη και ο «τυχερός» που διατηρεί μια θέση με 8ωρη απασχόληση, αναγκάζεται να τα βγάζει πέρα με 919 ευρώ καθαρά τα οποία μάλιστα θα γίνουν και λιγότερα μέσα στην επόμενη 2ετία λόγω της μείωσης του αφορολογήτου.

Πίσω από τα πανηγύρια, λοιπόν, και τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται με τις γραφικότητες των ελίτ βολεμένων που ανήκουν στο κυβερνητικό σχήμα, πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα ότι όλα πάνε από το καλό στο καλύτερο, υπάρχει η αμείλικτη αλήθεια της διαρκούς υποβάθμισης των εργασιακών δικαιωμάτων, του εξευτελισμού της εργασίας και, το χειρότερο από όλα, της αίσθησης ότι επειδή υπάρχουν χειρότερα, καλό θα ήταν να μην διεκδικούμε τα αυτονόητα.

Έτσι, κατακτήσεις που πληρώθηκαν με αίμα, όπως το δικαίωμα στην εργασία, στη μόνιμη και δίκαια αμειβόμενη δουλειά, σε αξιοπρεπή δημόσια Υγεία και Παιδεία, χάνονται.

Φτώχεια για την πλειονότητα των εργαζομένων -σόρι, απασχολούμενων, ήθελα να πω, αφού η λέξη «εργασία» έχει αντικατασταθεί- υπερηφάνεια για την κυβέρνηση και προπαγάνδα, για άλλη μία φορά. Όσο για τη σημερινή αντιπολίτευση; Τα χέρια της τρίβει, που το μεγαλύτερο μέρος της βρωμοδουλειάς το έχει ήδη κάνει ένα αριστερό κόμμα.

Αριστεροί και δεξιοί, πάντως, θέλουν τον ΣΕΒ ευχαριστημένο και ο ίδιος δηλώνει ότι είναι.

Επιστρέφουμε, λοιπόν, εν έτει 2018, στο σύνθημα «μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους».

Επιστρέφουμε εκατό χρόνια πίσω.

(Με στοιχεία από το thetocgr)

Γαλανιάδη Εύα