Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που το 1967 τα τανκς, εν καιρώ ειρήνης, πέρασαν από τους δρόμους της Αθήνας και καταλύθηκε η δημοκρατία. Η ΕΡΤ1 πραγματοποίησε το πρωί της Παρασκευής 21/4 2017, εκτενείς αναφορές στη χούντα των συνταγματαρχών και ζωντανές συνδέσεις, ενώ παρουσίασε αποσπάσματα από το πλούσιο αρχείο της.

Ο δημοσιογράφος κ. Στ. Ζορμπαλάς σε ζωντανή σύνδεση από τη Ζάτουνα, τόπο εξορίας του Μίκη Θεοδωράκη, συνομίλησε με τον αρχιτέκτονα - μηχανικό/ και γραμματέα του Συνδέσμου Ζατουνιτών Γιώργο Πισιμίση και την εικαστικό - καθηγήτρια Κατερίνα Χατζηγιαννούλη για τον εκτοπισμό του μεγάλου συνθέτη μας στη Γορτυνία. Παράλληλα, στην πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ ετέθη το θέμα της υπολειτουργίας του Μουσείου «Μίκης Θεοδωράκης» στη Ζάτουνα.

Από το Βραχάτι Κορινθίας ο Μ. Θεοδωράκης εστάλη στη Ζάτουνα, επειδή ο Λαδάς ήθελε να τον απομακρύνει από τη θάλασσα. Έτσι, έκανε έναν σταυρό στον χάρτη, τυχαία, μόνο με την προϋπόθεση να βρίσκεται μακριά από τη θάλασσα, και είπε ότι εκεί θα έστελνε εξορία τον μουσικοσυνθέτη, στην ορεινή Γορτυνία, σε ένα χωριό 20 κατοίκων.

Ο Μίκης Θεοδωράκης εξομολογείται:

Οι άνθρωποι ήταν πολύ φιλικοί. Ακόμα και οι άκρα δεξιοί με αντιμετώπιζαν με ανθρωπιά. Έβλεπαν ότι ήμουν αδύνατος, καταπιεσμένος, εξόριστος. Αυτό συμβολίζει για μένα η Ζάτουνα: τις πατριωτικές ρίζες πάνω από κόμματα.

Ο κ. Πισιμίσης αφηγήθηκε τις αναμνήσεις του από τον Μίκη Θεοδωράκη, από εκείνα τα χρόνια της εξορίας: «Τύχη αγαθή ήταν για το χωριό η άφιξη του Μίκη. Οι κάτοικοι του χωριού τον βοήθησαν στο έργο του, αν και στην αρχή πέρασε δύσκολα, ώσπου να προσαρμοστεί. Από τον παπά του χωριού έμαθε βυζαντινή μουσική, βρέθηκε με τους λαϊκούς οργανοπαίχτες να μαθαίνει κιθάρα, μπουζούκι και λαούτο, εδώ πήγαν τα παιδιά του στο σχολείο, που έγινε αργότερα μουσείο, εδώ ο Μίκης δούλεψε ακατάπαυστα, εδώ έγραψε τις ''Δέκα Αρκαδίες'' που με τη βοήθεια του χωριού ταξίδεψαν στο εξωτερικό».

Η κυρία Χατζηγιαννούλη, υπεύθυνη του Μουσείου, ανέφερε στην εκπομπήότι το μουσείο εγκαινιάστηκε το 2006, παρουσία του ίδιου του Θεοδωράκη. «Τα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια ακολούθησαν σημαντικές εκδηλώσεις στους χώρους του, αλλά σήμερα λειτουργεί, ελλείψει πόρων, εθελοντικά. Το μουσείο περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό, πολλά βιβλία, εκδόσεις, παρτιτούρες». Στην εκπομπή τονίστηκε ότι το μουσείο χρειάζεται στήριξη για να συνεχίσει να λειτουργεί.