Έξω ο Λόγος του Θεού, μέσα οι στίχοι του Κηλαηδόνη...
Αναρωτιέμαι πόσοι από τους συντάκτες στον Τύπο διάβασαν με προσοχή την εξαιρετική και πλήρως εμπεριστατωμένη επιστολή την οποία απέστειλε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος στο υπουργείο Παιδείας.
Οι περισσότεροι στις εφημερίδες και στα ραδιόφωνα στάθηκαν σε μια άλλη επιστολή, εκείνη τη μισάνθρωπη και αντιχριστιανική του Αμβρόσιου, ο οποίος καταφέρεται εναντίον του κ. Φίλη προσωπικά, όχι μόνο μη δίνοντας κάτι καινούριο στον έτσι κι αλλιώς ελλιπή διάλογο για το μάθημα των θρησκευτικών, αλλά και προσβάλλοντας τον υπουργό Παιδείας για το βάρος του.
Προφανώς ο Αμβρόσιος βλέπει πολύ Λαζόπουλο (θυμίζω το σχόλιο του Λάκη για τον Σόιμπλε). Προφανώς, επίσης, δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε από τον Αμβρόσιο να μιλήσει σοβαρά, αφού μέλημά του είναι να χτυπά τις καμπάνες πένθιμα και πέραν τούτου, ουδέν.
Από την άλλη πλευρά, από τη σοβαρή πλευρά της Εκκλησίας, δηλαδή, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εντόπισε ακριβώς το πρόβλημα στην ύλη και στον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών: Το μάθημα πλέον θα προσανατολίζεται σε μια λαογραφική - κοινωνιολογική - πολιτικής αγωγής προσέγγιση, σε μια προσπάθεια οι μαθητές να συνειδητοποιήσουν ότι όλοι είμαστε ίσοι, δίχως, ωστόσο, να κατανοούν πού ακριβώς διαφέρει η πίστη του καθενός.
Αυτό που επιτυγχάνει το νέο πρόγραμμα σπουδών, είναι η απο-ιεροποίηση κάθε θρησκευτικής έννοιας. Θεμιτός ο στόχος του υπουργείου να κατανοήσουν οι μαθητές τις διαφορετικές θρησκευτικές λατρείες, αλλά για να τις κατανοήσουν πρέπει να μάθουν ποιες είναι αυτές.
«Ελκυστικό», σύμφωνα με τον κ. Φίλη, θα είναι από εφέτος το μάθημα των Θρησκευτικών. Θα είναι ελκυστικό επειδή θα χρησιμοποιήσει... σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους -δηλαδή θα ανοίγει ο δάσκαλος το CD player και θα παίζει από Ριάνα έως Χατζιδάκι, Ιωαννίδη και Κηλαηδόνη, απαραίτητα Σαββόπουλο και «Ας αρχίσουν οι χοροί», προτού οι μαθητές διαβάσουν την «Επί του Όρους Ομιλία».
Θα μάθουν τα παιδιά ότι η προσευχή είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των θρησκειών μέσα από ινδιάνικα ποιήματα, αλλά για τη διάσταση της προσευχής και τη βαθύτερη ουσία της, τίποτα. Είναι απλώς μια κοινή συνήθεια.
Θα μάθουν τα παιδιά ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ένα κατατρεγμένο προσφυγόπουλο, ένας ξένος, ένας διαφορετικός. Όχι, όμως, ότι είναι ο Λόγος, ο υιός του Θεού ο μονογενής που, πώς να το κάνουμε, είναι η βάση της χριστιανικής πίστης.
Στην πράξη, το μάθημα των Θρησκευτικών δεν γίνεται από ομολογιακό διαθρησκειακό, αλλά ένας αχταρμάς με κύριο αντικείμενο διδασκαλίας την πεποίθηση ότι όλες οι θρησκείες στον πλανήτη είναι ίδιες και γι' αυτό όλοι οι πιστοί είναι ίδιοι. Διαθρησκειακό μάθημα σημαίνει διδασκαλία των δογμάτων, όχι απεικόνισή τους στη λαογραφία, στην κουλτούρα και στον πολιτισμό. Επίσης, στην προσπάθεια προσέγγισης του Ισλάμ και της εβραϊκής θρησκείας, αναρωτιέμαι αν τα παιδάκια του Δημοτικού μπορούν όχι να κατανοήσουν ασφαλώς αλλά έστω και να διαβάσουν τα 99 ωραιότατα ονόματα του Αλλάχ ή τα σουσούμια της εβραϊκής λατρείας, ή ακόμα και να προφέρουν σωστά την Τορά.
Ο Αρχιεπίσκοπος στη μακρά επιστολή του αναφέρει:
Στην Θεματική Ενότητα 5 της Γ΄ Δημοτικού «Τα παιδιά: H χαρά και η ελπίδα του κόσμου» με βασικό θέμα: «ΙΙ. Ο Ιησούς ως παιδί» προτείνονται τα τραγούδια «Ήσουν παιδί σαν τον Χριστό» (1966) του Μάνου Χατζηδάκη, «Καλημέρα, τι κάνεις» (1992) του Σταμάτη Σπανουδάκη, ακολουθεί το «Ἀπολυτίκιον Ὑπαπαντής» και μετά προτείνεται το τραγούδι «Η μικρή Ελπίδα» (1994) των «Χαΐνηδων». Πρόκειται για αξιόλογα τραγούδια, αλλά, επειδή αναφέρονται στα παιδιά, αρκεί αυτό για να συνδεθούν, από την άποψη του συγκεκριμένου μαθήματος, με το εκκλησιαστικό γεγονός του Υπαπαντής του Ιησού ως παιδιού και να αποτελούν εκπαιδευτικό υλικό για τα «Θρησκευτικά»; Αφήνοντας στην άκρη ότι εκκοσμικεύεται και ισοπεδώνεται η ιδιαιτερότητα της εορτής της Υπαπαντής για τους ορθοδόξους χριστιανούς, δεν είναι αυτή μια εξαιρετικά ρηχή και μη θεολογική προσέγγιση της εισόδου του μικρού Χριστού στον Ναό των Ιεροσολύμων, που την αποσυνδέει από τις βαθύτερες θρησκευτικές και σωτηριολογικές διαστάσεις της; Αν το Υπουργείο Παιδείας πιστεύει ότι ο μαθητής του Δημοτικού είναι ακόμα ανέτοιμος για να διδαχθεί και να κατανοήσει την θεολογική σημασία ενός εκκλησιαστικού γεγονότος είναι προτιμότερο να το αφήσει για επόμενη σχολική τάξη, αντί να το υποβιβάζει ή να υπεραπλουστεύει την σημασία του, προκαλώντας και σύγχυση στα παιδιά.
Και κάτι ακόμα πιο σοβαρό, που κανείς από τους «προοδευτικούς» αυτού του τόπου δεν αναφέρει: «Στο πλαίσιο νοηματοδοτήσεως της έννοιας ''Διάλογος'' δίδεται μία γελοιογραφία του Economist για τους θρησκευτικούς πολέμους: ένα πεδίο μάχης γεμάτο ερείπια και νεκρούς, ένας επιζών αναφέρει ''Όλα ξεκίνησαν με μια διαφωνία ποιανού ο θεός ήταν πιο ειρηνικός, καλοσυνάτος και συγχωρητικός''. Πρόκειται για αντιθρησκευτικά ερεθίσματα, που υποβάλλουν στον μαθητή, στο πλαίσιο ενός μαθήματος θρησκευτικής αγωγής, την αποδοχή της ιδέας ότι οι θρησκείες είναι υπαίτιες για την βία στον κόσμο και ότι η ισχυρή πίστη οδηγεί σε μισαλλοδοξία. Αυτή είναι η θέση του επίσημου σχολείου στο πλαίσιο του μαθήματος των Θρησκευτικών; Και εν πάση περιπτώσει μήπως αυτό είναι αντικείμενο ανάλυσης της κοινωνιολογίας των θρησκειών ή του μαθήματος της αγωγής του πολίτη;».
Φαντάζομαι ότι τα παγκόσμια συμφέροντα δεν παίζουν κανέναν ρόλο στην έξαρση της τζιχαντιστικής βίας, για παράδειγμα. Θα μαθαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο ότι πολεμούν οι θρησκείες και οι τρελοί που τις ασπάζονται μεταξύ τους, και ότι κατά τα λοιπά, ο κόσμος είναι αγγελικά πλασμένος και οι ηγέτες δεν έχουν καμία ευθύνη. Οι Σταυροφόροι, για να πάρω ένα χριστιανικό παράδειγμα, δεν είχαν πίσω τους τους ηγέτες του Δυτικού κόσμου; Οι Σελτζούκοι δεν είχαν επεκτατικά σχέδια; Ή μήπως οι ιεραπόστολοι ξεκίνησαν μόνοι τους για την Αμερική, χωρίς να θέλουν οι ηγέτες τους να την κατακτήσουν;
Παραθέτω ΕΔΩ ολόκληρη την επιστολή του Ιερώνυμου. Είναι μακρά, αλλά αξίζει τον κόπο.
Το μόνο βέβαιον είναι ότι οι μαθητές θα ακούσουν καλή ελληνική μουσική στο μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά, όπως θα δείτε κι εσείς, όχι όποια εκτέλεση των τραγουδιών επιθυμεί ο δάσκαλος. Το υπουργείο έχει ενδεδειγμένη playlist.
Γαλανιάδη Εύα
38 Σχόλια
Τέλειος συνδυασμός "α ρε
Ο Ιερώνυμος κάνει πως δεν
Είτε μας αρέσει είτε όχι το
΄Το καλύτερο θα ήταν να
Η ουσια καθε αλλαγής και
Η ουσια καθε αλλαγής και
Τι πιο όμορφο από μία
παιδιά ωραίες ιδέες έχετε,
υπάρχει κ η απαλλαγή για
μάλλον δεν είχες καλό θεολόγο
με το μάθημα των θρησκευτικών
Αγαπητέ κύριε Ηλιόπουλε με
Δυο στρατοκρατικες παρελασεις
Γιατί αποκτούν ολοκληρωμένη
Γιατί αυτοί που δεν θέλουν
Γιατί αυτοί που ζητούν
Γιατί αυτοί που αντιδρούν στο
@ 18:35 - Τα μαθηματικά είναι
Εντυπωσιάζομαι που όσο και αν
Οι περισσότεροι μου θυμίζετε
Εσύ ο <<λογικός>> μολύνεις
Κι εγώ αναρωτιέμαι αν ο
Θα πληρώνουμε τους παπάδες
Ο κύριος είναι φασιστερός και
Δημοκρατία; Άσε μας ρε φίλε,
Πω-πω-πω σας θίξανε τον κ.
@ 16:18 - Το Σύνταγμα της
Δυστυχώς η εκκλησία της
Εγώ αντίθετα θέλω το κράτος
μερικά σχόλια γιατί τα τρώει
@ 21.58 δεν θα'ναι
Η μαρμάγκα πεινάει και τα ...
O Παύλος και ο Γιώργος να
Ευκαιρίας δοθείσης, πόσα
@ Ζαρούλια - Το 95% το
Αγαπητέ Παύλε σε πληροφορώ
Πάυλο μην επικαλείσθε την
Αν κ. Γαλανιάδη τον λόγο του
Προσθήκη νέου σχολίου
Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.