Ναι ή όχι;
«Ναι» και «όχι». Δυο λέξεις που θα στοιχειώνουν τους Έλληνες πολίτες για επτά ημέρες. Αυτές τις επτά ημέρες που πλασάρονται ως «Μεγάλη Εβδομάδα» για τη χώρα μας από τα ΜΜΕ. Η Μεγάλη Δευτέρα πέρασε, ώρα για τη Μεγάλη Τρίτη.
Καμιά φορά, οι συνειρμοί μόνο τυχαίοι δεν είναι, και δεν αναφέρομαι στην ανωτέρω παρομοίωση. Συνειρμός πρώτος: Γνωστό το παλιό παιχνίδι που παίζαμε ως παιδιά, στο οποίο πρέπει να απαντήσεις σε μια σειρά ερωτήσεων δίχως να χρησιμοποιήσεις το «ναι» και το «όχι», αλλιώς χάνεις. Συνειρμός δεύτερος: Υπάρχει και το τραγούδι που λέει «δώδεκα τα όχι και τέσσερα τα ναι, θέλει βαθιά ανάσα να πεις τον αμανέ».
Σημειωτέον ότι το τραγούδι κάνει λόγο για πρόβατα, όπου «ναι» είναι τα θηλυκά και «όχι» τα αρσενικά. Έτσι ξεχωρίζουν τα φύλα των προβάτων στην Κρήτη. Διόλου τυχαίος, λοιπόν, ο συνειρμός σκέφτομαι, και απαλλάσσω εαυτόν από τις συνήθεις κατηγορίες περί άσχετες και άτακτες σκέψεις.
Αν λάβουμε υπόψη το παλιό παιχνίδι, όπου απαγορεύεται το «ναι» και το «όχι», ευλόγως αναρωτιόμαστε αν ένα παιχνίδι που έχει τη σοφία να μην αφήνει τους παίκτες να απαντήσουν μονολεκτικά, για ποιο λόγο πρέπει να απαντήσουμε μονολεκτικά την Κυριακή. Όχι, και χάνω ξεστομίζοντας τη λέξη, δεν εννοώ να αρχίσουμε να γράφουμε εκθέσεις ιδεών στα παραβάν μεθαύριο. Αλλά αναρωτιέμαι: πόσο καλά θα γνωρίζουμε τι ακριβώς εννοούμε λέγοντας «ναι» ή «όχι» στο επίμαχο ερώτημα; Το οποίο καθείς μεταφράζει όπως θέλει;
Μεταφραστής πρώτος: η κυβέρνηση. Το «όχι» δεν σημαίνει έξοδο από το ευρώ, αλλά απάντηση στην πρόταση των δανειστών. Ομοίως, το «ναι», σημαίνει υπέρ των δανειστών και εναντίον του λαού -το είπε η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου στον Σκάι πριν από μια στιγμή.
Μεταφραστής δεύτερος: οι δανειστές. Το «όχι» σημαίνει έξοδος από το ευρώ. Τελεία, παύλα, ντουβάρι εμπρός μας.
Εγώ, λοιπόν, που δεν θέλω να βγω από το ευρώ, αλλά δεν θέλω να παραδώσω γη και ύδωρ στους δανειστές, και θέλω να ψηφίσω το περήφανο «όχι» μου στην πρότασή τους, διότι έχω υποφέρει χρόνια στην ανεργία, τι ακριβώς ψηφίζω; Και γιατί πρέπει να πω εγώ το περήφανο και δημοκρατικό μου «όχι», όταν δεν μπορεί να το πει ο Πρωθυπουργός, ο οποίος δημοκρατικά εξελέγη για να αναλάβει την ευθύνη; Λογικά ερωτήματα.
Κύριε Πρωθυπουργέ, προσπαθώ να αγαπήσω την ευθύνη, αλλά δεν γνωρίζω ακριβώς ποια ευθύνη αναλαμβάνω με μια μονολεκτική μου απάντηση, διότι οι μεταφραστές της -και οι εκβιαστές των απαντήσεων, τελικά- είναι πολλοί. (Και δεν μπορώ να αποχωρήσω από τον «διάλογο» με τα δύο χαρτάκια που θα παραλάβω την Κυριακή...)
Ως προς τα πρόβατα: Ως τέτοια μας αντιμετωπίζουν. Από τη μια, οι φωνές των επωνύμων, βλ. Ναόμι Κλάιν -να ξεκαθαρίσω ότι την σέβομαι τη γυναίκα- που μας παροτρύνουν να ψηφίσουμε το «όχι», και από την άλλη ο ψυχοπονιάρης μας κ. Γιουνκέρ, ο οποίος προσπάθησε να μας νουθετήσει τον Γενάρη να μην ψηφίσουμε Αριστερά και τώρα νιώθει «προδομένος».
(Η προδοσία είναι συνυφασμένη με την Ευρώπη: για μια βόλτα με έναν ταύρο ξεκίνησε, αλλά ο ταύρος ήταν ο Δίας μεταμορφωμένος -κοίτα να δεις οι μύθοι, λοιπόν.)
Με σάουντρακ από ταινία του Ξανθόπουλου έπρεπε να αναμεταδοθεί από τα κανάλια η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ιδιαιτέρως για τους Έλληνες ο κ. Γιουνκέρ. Μόνο τα κλάματα δεν έβαλε με εκείνο το «δεν ήθελα ποτέ ο Πλάτωνας να παίζει στη δεύτερη κατηγορία», τι παρομοίωση, αλήθεια. Και μετά, λίγο-πολύ, μας είπε ότι μπορούμε να ψηφίσουμε ό,τι θέλουμε, αλλά πρέπει να ψηφίσουμε «ναι». Σας θυμίζει κάτι; Εκείνο το αλήστου μνήμης του Παπαδόπουλου, «οι Έλληνες δεν μπορούν να είναι κομμουνιστές».
Η Ελλάδα γέννησε τη δημοκρατία και την κληροδότησε στην Ευρώπη, όπου εμείς μπήκαμε με ψεύτικους αριθμούς και χρέη για να βγαίνουν οι επικεφαλής της εντελώς δημοκρατικά να μας λένε τι θα ψηφίσουμε κάποια χρόνια μετά.
Τι μπορούν να είναι, τελικώς, οι Έλληνες; Επαναστάτες; Ήρωες; Πρόβατα; Σκλάβοι; Αποπαίδια της Ευρώπης; Καλοί εκτελεστές μνημονίων; Πειραματόζωα που μπορούν να ζήσουν με 300 ευρώ μισθό, δουλεύοντας 10 ώρες την ημέρα; Διεφθαρμένοι, κατά τον Παπανδρέου; Φαγάδες, κατά τον Πάγκαλο; Στυγνοί ευρωπαϊστές που απεμπολούν τα εθνικά κυριαρχικά τους δικαιώματα αν ψηφίσουν «ναι» και αναρχοάπλυτοι μπαχαλάκηδες αν ψηφίσουν «όχι»;
Τολμώ να χαρακτηρίσω μακρά την εβδομάδα που έρχεται για τα ελληνικά πράγματα, όχι Μεγάλη. Προς Θεού, η Μεγάλη Εβδομάδα τελειώνει με την Ανάσταση και σε ανάσταση προσδοκούμε, αλλά ούτως ή άλλως, η ανάσταση είναι μακριά -και πάντως δεν σημαίνει επιστροφή στον ξέγνοιαστο βίο αλλά προσγείωση στην επίγνωση.
Ελπίζω. Διότι διάκριση για να φτάσουμε στην επίγνωση χρειαζόμαστε.
Η πραγματική τομή στους τελευταίους πέντε μήνες είναι η αποχώρηση της ελληνικής πλευράς από τις διαπραγματεύσεις, επειδή, όπως εξήγησε ο Αλέξης Τσίπρας τη Δευτέρα το βράδυ στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, έλαβε τελεσίγραφο: ή αποδέχεσαι την πρόταση ή τέλος. Και, φυσικά, η προκήρυξη δημοψηφίσματος.
Σε αυτή την τομή, λοιπόν, σε αυτό το φαράγγι που έχουμε να διασχίσουμε, ας πούμε το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι», έχοντας λάβει υπόψη μας τα πάντα. Ας ενημερωθούμε, ας προκάνουμε.
Και ας είμαστε αδελφωμένοι. Πολλές οι φωνές που σπρώχνουν στον διχασμό, δυστυχώς.
«Όχι στη λιτότητα» από τη μία, «Μένουμε Ευρώπη» από την άλλη. Μπούρδες. «Θέλει βαθιά ανάσα να πεις τον αμανέ», είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά.
Για το τέλος, το ποίημα του Καβάφη που -συνειρμικά- έρχεται στο μυαλό, για το «ναι» και το «όχι» που ακολουθούν «εις όλην την ζωήν», (τη ζωή που «πάντα βρίσκει τον τρόπο», κατά τον Κράιτον):
Che fece... il gran rifiouto
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό— εις όλην την ζωή του.
Γαλανιάδη Εύα
47 Σχόλια
Δύσκολα μπορεί να διαφωνίσει
Ψυχραιμία και αλληλεγγύη μην
ΟΧΙ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ
Anonymous στις Τρί, 30/06
Κυρία Γαλανιάδη τα πράγματα
Ενώ τώρα που όλοι θα μείνουν
ΟΧΙ-ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ για το
Από μια...κερκόπορτα πάντως
Anonymous στις Τρί, 30/06
Tα πολλά λόγια είναι φτώχεια,
Ας ενημερώσει επιτέλους
ΌΧΙ ΌΧΙ μη με παρατάς ΌΧΙ
Δε μπορεί να γιορτάζουμε το
Ο Κολοκοτρώνης πολέμησε για
Κανένα δάνειο δεν θα σβηστεί
Το μόνο επιχείρημα των
Παύλο, το σχόλιο που έστειλες
Παύλο ποντάρεις στο
Μιλάνε αυτοί που πόνταραν
Καλό θα ήταν ο κάθε ένας που
Επίσης κύριε Παύλο και κυρίες
Ένα ένα τα θυμάμαι:Μπορεί
18:36 Δεν τα λες και άσχημα,
17:18 Η τακτική πάντως του να
Σε ... μία δημιουργική του
ναι στην ευρωπη,οχι στον
Τα ψέματα περιλαμβάνουν και
19:16 Κάποιος βρίσκεται σε
Φίλε Anonymous (χωρίς
@DIMITRIS και λοιποί - Εσύ
"ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε ένα σχέδιο
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που
Εάν πράγματι σε λένε και
Anonymous (χωρίς επαλήθευση)
Το κατεβατό πάντως του
@DIMITRIS σε κανέναν δεν
Όταν παλιότερα άλλοι έσπευδαν
Στις 21.4.1967 ο κόσμος
Πιάστηκες από το θέμα της
ο τσιπρας ΜΝΗΜΟΝΙΑΡΑ 8 δις θα
Anonymous (χωρίς επαλήθευση)
Στην τελική τελική, αφού
Δεν πιάστηκα από το θέμα της
Το είπα χωρίς λόγο? Όχι
Δεν καταλαβαίνω γιατί
Δημήτρη το θέμα ξέρεις που
Α, να μην ξεχάσω, όλα αυτά
Προσθήκη νέου σχολίου
Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.