Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ελεύθερης κατάδυσης 2014 συμμετείχε ο αθλητής Χρήστος Πολίτης κατακτώντας τη δεύτερη θέση.

O Xρήστος Πολίτης αναφέρει:

Oι προπονήσεις μιας χρονιάς έφτασαν στο τέλος, πλέoν  οι αγώνες θα δείξουν τι κατάφερε ο κάθε αθλητής.

Η φετινή για μένα χρονιά προπονητικά ήταν πολύ δύσκολη ,μιας και το πρόβλημα για να βρω κάποιον να  με προσέχει ώστε να είναι ασφαλείς οι βουτιές μου ,είναι πλέον σοβαρό.Αποτέλεσμα ήταν να έχω κάνει μόνο πέντε προπονήσεις βάθους ,σχεδόν απροπόνητος δηλαδή ,αν αναλογιστεί κανείς τις αντίστοιχες άλλων αθλητών που γράφουν 30-35 προπονήσεις.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην εξισώνω καλά στα βαθιά και να αποφασίσω να αλλάξω στιλ αγωνίσματος φέτος και να αγωνιστώ την πρώτη μέρα στη κατηγορία FIM,δηλαδή βουτιά με άπνοια ΧΩΡΙΣ ΠΕΔΙΛΑ ,μόνο τραβώντας το σχοινί του αγώνα.

Βουτιά η οποία είναι πιο αργή σε χρόνο ,οπότε προλαβαίνεις να εξισώνεις καλύτερα  ,αλλά θέλει μεγαλύτερη άπνοια. Έτσι για πρώτη φορά θα έπαιρνα μέρος σε αυτή τη κατηγορία.

Η πρόβλεψη για τον καιρό δυστυχώς δεν ήταν με το μέρος των αθλητών ,ο καλός καιρός των τελευταίων ημερών άλλαξε τη μέρα που δεν  έπρεπε την ημέρα των αγώνων. Ισχυροί άνεμοι της τάξης 5-6 ακόμα και 7 μποφόρ έδειχναν ότι  το έργο των αθλητών θα ήταν πολύ δύσκολο.

Την Παρασκευή το απόγευμα στο μίτινγκ των αθλητών –οργάνωσης  τέθηκε θέμα μετάθεσης των αγώνων κατά δυο ώρες αργότερα ,μέχρι και αναβολή τους.

Η επόμενη μέρα θα έδειχνε αν θα γίνονταν οι αγώνες ή όχι. Σάββατο 27 και ο καιρός απίστευτα καλός στην αρχή ,όλοι παρακάλαγαν να μην αλλάξει κάτι μιας και από μακριά τα πρώτα σημάδια άρχισαν να φαίνονται. Ο αγώνας ξεκινά και οι πρώτες ρηχές βουτιές είναι γεγονός.

Άσπρες κάρτες σε όλους . Ο καιρός όμως έχει αρχίσει και δείχνει τα δόντια του. Το κύμα και το ρεύμα πλέων έντονο ,πολύ μεγάλο. 1.15 και η ώρα ζεστάματος για μένα είναι τώρα ,με βάση το χρόνο που χρειάζομαι να ετοιμαστώ. Πολύ άνετος στις βουτιές μου στο ζέσταμα , νιώθω παρά τις χάλια συνθήκες αρκετά ήρεμος. Ηρεμία ,το μεγάλο στοίχημα στην ελεύθερη ,και γενικά στους αγώνες ,καθαρό μυαλό.

Η ώρα να βουτήξω έχει έρθει και με πηγαίνουν στο σχοινί του αγώνα. Επί έξι λεπτά το κύμα με κοπανάει και με στριφογυρίζει γύρω από το σχοινί. Το κύμα πολλές φορές με σκεπάζει με αποτέλεσμα να μπαίνει νερό στο στόμα μου. Οι πιο ακραίες συνθήκες αγώνα που έχω δει.

Όμως είμαι εκεί ,μια ολόκληρη χρονιά παίζετε εκείνα τα λεπτά. Δε νιώθω τίποτα άλλο παρά την απόλυτη ηρεμία ,επάνω στο σχοινί. Ειλικρινά δεν πιστεύω πόσο έχω χαλαρώσει και πόσο αδιάφορα μου είναι ότι γίνεται γύρω μου. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει ,δυο λεπτά ,ένα λεπτό ,μισό ,είκοσι δεύτερα οι αναπνοές ξεκινούν.

Μετά από λίγο μπαίνω στο νερό και η απόλυτη ηρεμία…………

Τραβώ το σχοινί με τα χέρια και πάω για τα 51 μέτρα. Φτάνω κάτω πιάνω το καρτελάκι του αγώνα και πλέον αρχίζει η ανάδυση. Χαλαρά άνετα ,σιγά σιγά πλησιάζω την επιφάνεια

Ο δύτης   ασφάλειας με βρίσκει στα τελευταία μέτρα και ανεβαίνουμε μαζί ,έξοδος πολύ άνετη ,πρωτόκολλο στους κριτές του αγώνα (I am ok) και αναμονή ,όπου βλέπω την άσπρη κάρτα των κριτών ,και έγκυρη προσπάθεια. Αυτό ήταν ,ήταν τόσο χάλια ο καιρός που οι επόμενες βουτιές της ημέρας αναβληθήκαν ,ο αγώνας πλέων την επομένη μέρα.

Η δύναμη των κυμάτων και το ρεύμα ,ήταν τόσο έντονο ,που για πρώτη φορά ,έσυρε ολόκληρο το αγκυροβόλιο και από τα 150 μέτρα βάθους περίπου μας πέταξε στα 60 με κίνδυνο το μπλέξιμο των αθλητών στο βυθό…………. Δυστυχώς για εμένα το αυτί μετά τον περσινό τραυματισμό το ένιωθα βαρύ ,και φοβήθηκα μην πάθω νέα ζημιά ,έτσι δήλωσα μεν για την επόμενη μέρα ελπίζοντας στο θαύμα  ,αλλά  τελικά δεν βούτηξα περιμένοντας έτσι τα αποτελέσματα.

Με δήλωση ενός μέτρου παραπάνω από εμένα στα 52 ,και με έγκυρη βουτιά ο Άρης Ιωαννίδης  πήρε την πρώτη θέση ,και εγώ τη δεύτερη με 51 μέτρα και ασημένιο μετάλλιο για πρώτη φορά . Έτσι έκλεισε η χρονιά με ένα ασημένιο μετάλλιο στα 51 μέτρα ,ένα μετάλλιο που έρχεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά σε πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για άλλη μια φορά στην οικογένεια μου ,που με ανέχονται σε αυτή την αγάπη μου-τρέλα μου ,τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου. Για το μέλλον αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι θα προσπαθήσω να κάνω ότι καλύτερο ,για εμένα για τους δικούς μου ανθρώπους ,για τους συμπολίτες μου που με βλέπουν έξω στο δρόμο και μου δίνουν τα χέρι και συγχαρητήρια.

Απλά τα πράγματα πλέον είναι πολύ δύσκολα ,ο ανταγωνισμός όλο και ανεβαίνει ,και δυστυχώς εγώ δεν έχω καν κάποιον να με προσέχει στις προπονήσεις μου.

Να μη μιλήσουμε για το οικονομικό –χορηγία που δεν υπάρχει καμία βοήθεια από πουθενά.